اين روزها شهر مريوان به رنگ نمايش‌هاي خياباني در آمده است كه از ساعات صبح تا شباهنگام در خيابان‌ها و پارك‌ها و روستاي‌هاي اطراف شهر اجرا مي‌شوند، يكي از حاضران اين روزهاي جشنواره مهمانان خارجي هستند كه براي اجراي آثار‌شان به ايران و مريوان آمده‌اند، به همين بهانه پاي سخن نريمان مجيد، سرپرست تئاتر اقليم كردستان نشسته‌ايم تا از جشنواره بين‌المللي تئاتر مريوان و حضور در ايران بپرسيم.
آقاي نريمان مجيد! چه شد كه در اين دوره از جشنواره بين‌المللي تئاتر خياباني حضور به هم رسانديد؟من به عنوان سرپرست تئاتر اقليم كردستان در اين دوره از جشنواره تئاتر خياباني مريوان به همراه گروه نمايش «ديگه كلمه نمي‌شه» حضور پيدا كرده‌ام.
چندمين بار است كه در اين جشنواره شركت مي‌كنيد؟ما از سال‌ها پيش با جشنواره تئاتر خياباني مريوان آشنايي داشتيم و همچنين با مسئولان برگزاري جشنواره اما حضورمان در جشنواره اولين بار بوده است. شهر دربندي‌خان هم پايتخت تئاتر خياباني اقليم كردستان است و ما در اين جشنواره ميزبان گروه‌هاي تئاتر خياباني ايران بوده‌ايم و اين باعث شناخت بيشتر ما از تئاتر ايران شده است.
جايگاه تئاتر را در اقليم كردستان عراق به چه صورت مي‌بينيد؟به دليل برگزاري جشنواره‌هاي تئاتر به خصوص جشنواره تئاتر خياباني بين‌المللي دربندي خان، آثاري از نقاط مختلف را داشته‌ايم اما به دليل وجود جنگ در منطقه و امكانات محدود، جشنواره‌هاي تئاتر كردستان عراق نتوانسته‌اند به جايگاه جشنواره‌هاي ايران برسند. جشنواره تئاتر دربندي خان هم در سال‌هاي اخير رشد بسيار داشته است و در طول اين سال‌ها توانستيم ميزبان گروه‌هاي خارجي باشيم. يكي از محورهاي مورد تأكيد ما در آثار جشنواره‌ها هم مسئله محيط زيست است و همواره آثاري با اين مضمون را بر صحنه مي‌بريم.
نمايش كردستان عراق در اين دوره از جشنواره در چه قالبي است؟كار ما يك بازيگر اصلي و دو بازيگر فرعي دارد كه نقش بازي‌سازي را در ميان تماشاگران ايفا مي‌كنند. به نظر من اصل و اساس تئاتر خياباني برقراري ارتباط با مردم است و به همين دليل هم بازي‌سازها در ميان تماشاگران حضور پيدا مي‌كنند و اين باعث مي‌شود تماشاگران هم بازيگر كار باشند.
به نكته خوبي اشاره كرديد؛ مسئله تئاتر اينتراكتيو و تعامل ميان مخاطبان و بازيگران تئاتر. به باور شما اين تعامل چقدر مي‌تواند در افزايش كيفي تئاتر مؤثر باشد؟متأسفانه برخي از آثار تئاتر خياباني هيچ تفاوتي با تئاتر صحنه‌اي ندارند در حالي كه تئاتر خياباني به معناي تعامل با مخاطب است و هر اندازه كه بازيگر بازي مي‌كند، تماشاگر هم بايد بازي كند و اگر اصل ارتباط در تئاتر خياباني نباشد، اصلاً تئاتر خياباني به حساب نمي‌آيد.
پيش از اينكه به ايران بياييد چه تصويري از ايران و ايرانيان در ذهن داشتيد و اين تصوير پس از ورود به ايران چه تفاوتي داشت؟تاريخ سياست اين را به ما ثابت كرد كه ايراني‌ها همواره مردم مهمان‌نوازي بوده‌اند، ما مشكلات بسياري در دهه‌هاي اخير داشتيم مانند جنگ و بلاهايي كه صدام بر سر كردها آورد اما ايراني‌ها همواره پشت و پناه ما بودند و اين صميميت و محبتي كه ايراني‌ها در تمام دوره‌ها با ما داشتند، باعث شده با اينكه در كشور ديگري حاضر شده‌ايم و گذرنامه ما مهر خورده است اما اصلاً احساس غربت نكنيم و فكر كنيم كه در كشور خودمان هستيم چون ميزبان‌هاي ما سال‌هاي سال است كه ميزباني ما را مي‌كنند و ما هيچ وقت اين برادري را فراموش نمي‌كنيم. آخرين مشكل در سال جاري براي ما، حضور نيروهاي متخاصم داعش بود كه بار ديگر كشور ايران دست ياري به سمت ما دراز كرد و حمايت كاملي از مردم كردستان در برابر نيروهاي داعش به عمل آورد.
استقبال مردم مريوان را از اجراهاي جشنواره چطور ارزيابي مي‌كنيد؟نام مريوان در كشور ايران با نام جشنواره بين‌المللي تئاتر خياباني عجين شده است و اين باعث مي‌شود كه مردم مريوان با شور و شعف به تماشاي آثار اين جشنواره بنشينند.
جايگاه تئاتر خياباني مريوان را در تئاتر منطقه چطور ارزيابي مي‌كنيد؟جشنواره بين‌المللي تئاتر خياباني مريوان سال‌هاي سال است كه ميزبان گروه‌هاي برجسته تئاتر خياباني جهان است و اين مسئله باعث شده نام اين جشنواره در تئاتر منطقه به ثبت برسد.
