«نوشين تبريزي» كه در جشنواره سي و يكم تئاتر فجر هم با طعم «آلوي جنگلي»اش توانسته بود ذائقه مخاطبان را تغيير دهد، امسال با گنجفه به بخش مسابقه تازه‌هاي ايران سي و سومين جشنواره تئاتر فجر راه پيدا كرده است.
نمايشي كه با بازي يعقوب صباحي، پژمان جمشيدي، فريبا خادمي، الهام شعباني و ليندا كياني داستاني را در بستر حوادث سال‌هاي دهه 20 روايت مي‌كند. «گنجفه» در دو سانس18:30 و20:30 امروز دوشنبه 6 بهمن‌ماه در سالن چهارسوي مجموعه تئاتر فجر اجرا خواهد داشت، به همين بهانه، گفت‌وگويي با نوشين تبريزي در خصوص اجراي تازه‌اش داشتيم.
خانم تبريزي! از نگارش نمايشنامه بگوييد، چه شد كه طرح اوليه داستان در ذهن‌تان شكل گرفت؟
هر نويسنده‌اي براي ذهنش يك آرشيو ورودي دارد كه براساس آن آرشيو ورودي به يك قصه مي‌رسد. اينكه كار من در بستر تاريخي روايت مي‌شود شايد به دليل علاقه زيادي باشد كه من به تاريخ معاصر ايران و اشراف ذهني نسبي به آن دارم، اينكه احساس مي‌كنم اگر در اين بستر نمايشنامه بنويسم مي‌توانم موفق‌تر باشم.
يك خطي از داستان نمايش بگوييد؟
«گنجفه» يك درام اجتماعي است كه در فاصله سال‌هاي 1315 تا شهريور 1320 كه متفقين به ايران حمله مي‌كنند، اتفاق مي‌افتد.
چه شد كه به انتخاب اين گروه بازيگري رسيديد؟
انتخاب بازيگران من به دليل نزديكي توانايي‌شان براي ايفاي اين نقش‌ها بود و همچنين قابليت‌هاي فيزيكي و سنشان كه در نهايت به اين گروه رسيدم.
كار با آقاي پژمان جمشيدي كه به تازگي وارد عرصه بازيگري بالاخص تئاتر شده‌اند به چه صورت است؟
پژمان جمشيدي در اين نقش در حد درخشش بازي مي‌كند چون با تمام وجود زمان و انرژي‌اش را براي ايفاي اين نقش به كار برده و سعي كرده به نقش نزديك شود.
با توجه به برهه تاريخي نمايشنامه، مي‌خواستم از مؤلفه‌هاي خاص طراحي لباس و دكور كار بپرسم؟
اين برهه از تاريخ و زمان المان‌هاي خاص خودش را دارد چه در طراحي دكور و چه لباس، پارچه‌هايي كه موجود بود، مدل‌هاي لباس‌ها و دكورهايي كه در خانه‌ها از آن استفاده مي‌شد و همچنين نوع زندگي آدم‌ها در آن سال‌ها كه تحت‌تأثير باز شدن درهاي كشور به سمت غرب قرار گرفت و مؤلفه‌هاي مدرن زندگي غربي وارد كشور شدند. طراح صحنه «سينا ييلاق بيگي» است كه در كار قبلي من طعم آلوي جنگلي هم طراحي صحنه را برعهده داشت و توانست جايزه بهترين طراحي صحنه جشنواره سي و يكم تئاتر فجر را از آن خود كند.
«طعم آلوي جنگلي» هم در جشنواره و هم اجراي عمومي با اقبال مخاطبان روبه‌رو شد به نظرتان «گنجفه» هم موفقيت طعم آلوي جنگلي را تكرار خواهد كرد؟
اميدوارم در درجه اول مخاطب قصه را دوست داشته باشد و با فضاي كار و بازي‌ها ارتباط برقرار كند كه اگر اين اتفاق بيفتد؛ گنجفه توانسته به هدفش برسد. البته من معتقدم زماني كه صادقانه يك اثر هنري را خلق مي‌كنيد، مخاطب‌تان با شما ارتباط برقرار مي‌كند و كارتان را دوست خواهد داشت. اين در حالي است كه هر اثر هنري هم قابل نقد است و اگر اينطور نباشد، اثر هنري نخواهد بود.
برنامه‌تان براي اجراي عمومي مشخص است؟
هنوز برنامه‌اي مشخص نيست، البته نمايش من براي اجرا، سالن بلك‌باكس مي‌طلبد چون بايد ميزانسن‌هايم ديده شود و صحنه قاب‌دار اين توانايي را ندارد.
جشنواره سي و سوم تئاترفجر را چطور مي‌بينيد؟
هر اتفاق هنري در كشور ما معمولاً با حاشيه‌هايي روبه‌رو مي‌شود و به نظر من بهتر است هنرمندان درگير اين حاشيه‌ها نشوند، جشنواره قاعده‌اي دارد و ما با پذيرش اين قواعد واردش مي‌شويم و در نهايت جشنواره فرصتي است براي ديده شدن آثار هنرمندان عرصه تئاتر كشور.
