سعيد احمديان
نتایج اصرار کارلوس کرش بر حضور فوتبالیستهای ایرانی در لیگهای خارجی را حالا در آستانه آغاز جام جهانی روسیه بیشتر از هر زمان دیگری میتوان دید و تنها نگاهی به عملکرد و کارنامه لژیونرهای کشورمان گویای همه چیز است. بازیهای درخشان علیرضا جهانبخش، کریم انصاریفرد، کاوه رضایی و لژیونرهای دیگر در ترکیب تیمهای باشگاهیشان بخشی از موفقیت بازیکنان ایرانی در لیگهای اروپایی است که در سال جام جهانی خیرهکننده بوده است. پیشرفتهایی که پس از اولین جام جهانی ایران با کرش در برزیل، حالا در فاصله یک ماه مانده تا شروع جام جهانی روسیه سبب شده تا نگاهها به تیم ملی فوتبال امیدوارانهتر نسبت به چهار سال پیش باشد.
یکی از ایرادهای همیشگی کرش به فوتبالیستهای کشورمان، نداشتن تجربه بینالمللی بود؛ مسئلهای که وی در هفت سالی که از نشستنش روی نیمکت تیم ملی کشورمان میگذرد، همواره بر آن تأکید میکند. همین دغدغه باعث شد کرش همواره یکی از مدافعان سرسخت حضور ملیپوشان در لیگهای خارجی باشد، لیگهایی که به اعتقاد سرمربی پرتغالی سبب میشود تا بازیکنان با تجربه شرایط سخت و آموختن فوتبال روز، با استانداردهای فوتبال بینالمللی آشنا شوند و بتوانند تجربه کافی را برای بازی در تیم ملی در رقابتهای آسیایی و جام جهانی به دست بیاورند. در همین راستا هم بود که خیلی از بازیکنان برای رسیدن به تیم ملی، سعی در بازی در باشگاههای خارجی داشتند تا کرش نظر ویژهتری روی آنها داشته باشد.
البته نگاه ویژه کرش به لژیونرها، کمتوجهی وی به بازیکنانی که در لیگ داخلی بازی میکنند، را به همراه داشته و این نقد همواره وارد است که او لیگ را نمیبیند بهخصوص که ماههاست دیگر در ورزشگاههای داخلی آفتابی نمیشود اما برای دیدن بازی لژیونرها از این کشور به آن کشور میرود. با این حال نگاهی به کیفیت بازیکنان داخلی با ملیپوشانی که در خارج از کشور بازی میکنند، حاکی از تفاوت سطح فاحش آنهاست و نشان میدهد کرش راه را اشتباه نرفته است. به هر حال همان طور که سرمربی پرتغالی عنوان میکند، تیم ملی برای عملکرد خوب در جام جهانی به بازیکنانی احتیاج دارد که بینالمللی باشند و فوتبال در شرایط سخت و فشار را که در لیگهای اروپایی وجود دارد، تجربه کرده باشند، بازیکنانی که در مقابل ستارههایی مانند رونالدو خودشان را نبازند و تجربه تنه به تنه شدن با چنین بازیکنان بزرگی در لیگهای اروپایی به دست آورده باشند. بدیهی است لازمه موفقیت در جام جهانی روسیه که 32 تیم برتر دنیا حضور دارند، داشتن بازیکنانی است که با تجربه بینالمللیشان اجازه ندهند تا تیم ملی فوتبال زنگ تفریح باشد و هدف بزرگ فوتبال کشورمان یعنی صعود به مرحله دوم را قابل دسترستر کند.
هر چند با توجه به حریفان قدر ایران در جام جهانی 2018 مانند اسپانیا، پرتغال و مراکش، همه به کار سخت تیم ایران اذعان دارند اما درخشش لژیونرها در فصل منتهی به جام جهانی، تیم ملی کشورمان را به شرایطی رسانده که بازیکنانش نسبت به دوره پیش، تجربه بینالمللی بیشتری دارند و این به طور قطع یکی از فاکتورهایی خواهد بود که میتواند به درخشش فوتبال در روسیه کمک کند و درخشش لژیونرها و آمادگیشان برگ برنده سرمربی پرتغالی در روسیه باشد.