بر همين اساس ايران هم به دليل دسترسي به بزرگ‌ترين درياچه جهان و خليج هميشه فارس و درياي عمان كه به تمام آب‌هاي آزاد دنيا راه دارد، مي‌تواند حرف‌هاي زيادي در گردشگردي دريايي داشته باشد. با اين اوصاف بايد گفت، فقط در استان هرمزگان كه با بهره‌مندي از 14 جزيره زيبا و منحصر‌به‌فرد، منبع عظيمي در جهت درآمدزايي در دل خود جاي داده است، هنوز هيچ برنامه‌اي براي اين مهم وجود ندارد و دليل عمده آن هم مشخص نبودن يك متولي براي آن است. چيزي كه نه ميراث فرهنگي مي‌داند بايد چه كار كند، نه هيچ سازمان و نهاد ديگري!
استان هرمزگان به علت همجواري با آب‌هاي جنوب كشور و بافت تاريخي و كهن خود از جمله استان‌هايي به شمار مي‌آيد كه مي‌تواند حرف‌هاي زيادي در زمينه گردشگري در حوزه‌هاي مختلف داشته باشد. با اين حال گويي هنوز هيچ برنامه مشخصي براي استفاده از اين پتانسيل‌ها وجود ندارد و حتي مسئولان گردشگري استان هم نمي‌دانند چه كار بايد بكنند. اين امر را مي‌توان از حرف‌هاي مديركل ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري هرمزگان به خوبي متوجه شد وقتي مي‌گويد: «متأسفانه اكثراً به اشتباه، اصرار در معرفي هرمزگان تنها از بعد صنعتي و تجاري آن دارند و ابعاد گردشگرپذير آن را ناديده مي‌گيرند از آن گذشته ضعف همكاري‌هاي بين بخشي و اجرا نشدن قانون‌هاي مربوط به مشوق‌هاي سرمايه‌گذاري در بخش گردشگري به‌وسيله ساير دستگاه‌ها، از ديگر موانع پيشرفت صنعت گردشگري استان است.»
گردشگري هرمزگان متولي ندارد
چندي پيش اعلام شد گردشگري دريايي كه تاكنون به دست فراموشي سپرده شده است حالا از طرف سازمان بنادر و دريانوردي مورد توجه قرار گرفته. صنعتي كه مي‌تواند باعث افزايش درآمد و جذب توريست شود. در همين راستا سخنگوي كميسيون تلفيق مجلس گفت: «برخي از بنادر كشور در زمينه گردشگري دريايي مي‌توانند جزو بهترين ارائه دهندگان خدمات باشند. طي يكسال شهرهاي شمالي پذيراي گردشگران زيادي هستند بدين جهت با تشويق آنها به استفاده از خدمات دريايي، گردشگري دريايي رونق مي‌گيرد.»
علي اصغريوسف‌نژاد با بيان اينكه بايد در خدمات گردشگري دريايي امكانات خوبي ارائه شود، ادامه داد: «در برخي از اسكله‌ها شناورهاي تفريحي وجود دارد اما عمر آنها زياد است و برخي از مردم نگراني از اين دارند كه سانحه‌اي برايشان رخ دهد. از اين‌رو نوسازي شناورها ضروري است.» با اين تفاسير و با اينكه طي سال‌هاي اخير عنوان شده كه تعداد ورود گردشگر خارجي به كشور افزايش يافته است اما هرمزگاني‌ها اين مسئله را در مورد استان خودشان صحيح نمي‌دانند و معتقدند حتي كاهش هم داشته است.
هم اكنون چيزي حدود 5 ميليون توريست در طول سال وارد ايران مي‌شود كه قرار است تا سال 1404 اين رقم به 20 ميليون نفر برسد. در همين رابطه مديركل ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان هرمزگان با اشاره به اينكه درآمد گردشگري به علت نسبي بودن آمارها قابل اندازه‌گيري دقيق نيست، مي‌گويد: «تنها راه تشخيص تعداد ورود گردشگران خارجي به هرمزگان آمار فرودگاه، وزارت امور خارجه و نيروي انتظامي است.»
محسن ضيايي با اشاره به اينكه درخواست‌هاي فراواني براي سرمايه‌گذاري در بخش گردشگري استان مي‌شود كه به دليل همين موانع اجرايي نمي‌شوند، ادامه مي‌دهد: «در استان‌هايي مانند اصفهان و آذربايجان شرقي توانسته‌اند از مشوق‌هاي قانون‌ها به‌خوبي براي پيشرفت صنعت گردشگري خود استفاده كنند اما اداره‌هاي دولتي هرمزگان در اين زمينه كوتاهي مي‌كنند؛ توسعه گردشگري و افزايش درآمدهاي اين حوزه در استان، همكاري تمامي ادارات ذيربط را مي‌طلبد.»
وي با بيان اينكه در حوزه صنايع‌دستي گلابتون بندر خمير و حصير ميناب را براي ثبت ملي آماده كرده‌ايم، تصريح مي‌كند: «در پي تفاهماتي كه با آموزش‌وپرورش و شهرك صنعتي شهرستان ميناب داشته‌ايم در حال تأسيس يك هنرستان با گرايش صنايع‌دستي در ميناب و همچنين ايجاد يك شهرك صنايع‌دستي در شهرك صنعتي تياب در جهت توسعه آموزش، توليد و فروش صنايع‌دستي استان هرمزگان هستيم.»
اين مقام مسئول با اشاره به اينكه ثبت جهاني بندركنگ نياز به بررسي‌هايي داشت كه مطالعات ضوابط اجرايي آن به يك شركت خصوصي واگذار و تاكنون 80 درصد از پرونده مطالعات آن جهت ثبت جهاني در يونسكو آماده است، مي‌افزايد: «وقتي سخن از ثبت جهاني مي‌شود اكثريت فكر مي‌كنند يونسكو بودجه در اختيار ما قرار مي‌دهد در صورتي‌كه تنها حمايت‌هاي فكري، علمي و آموزشي در اختيارمان قرار مي‌دهد.»
در كنار تمام پتانسيل‌هاي موجود در خشكي، هرمزگان 14 جزيره در دريا دارد كه منبعي عظيمي در حوزه گردشگري است كه مي‌تواند دنياي گردشگري استان را متحول كند. البته بايد گفت كه قرار است براي ثبت ملي و جهاني فنون لنج‌سازي كه بين استان‌هاي هرمزگان، خوزستان و بوشهر مشترك است در بندركنگ به‌عنوان پايلوت ثبت جهاني شود.
