تکرار قهرمانی تیم ملی فوتسال در آسیا بار دیگر شایستگی‌های بانوان را در عرصه ورزش به رخ کشید. در گفت‌وگو با فاطمه ارژنگی ملی‌پوش خراسانی تیم ملی فوتسال، با او از قهرمانی آسیا تا روز‌هایی که با سختی‌های زیاد در پارک تمرین می‌کرد، صحبت کردیم.
دومین قهرمانی فوتسال بانوان در آسیا در شرایطی اتفاق افتاد که همیشه دفاع از عنوان قهرمانی و تکرار آن سخت‌تر است و نشان از کار بزرگتان دارد. از قهرمانی‌تان شروع کنیم؛ از بازی فینال و آن پیروزی مقتدرانه.
مسابقات سخت بود و تیم‌ها فوق‌العاده خوب بودند، اما مقتدرانه قهرمان شدیم و همه نه تنها بچه‌های تیم بلکه کل مردم خوشحال شدند و این خیلی برای ما لذتبخش‌تر بود. در بازی فینال در عرض ۴ دقیقه، چهارگل به ثمر رساندیم، طوری که ژاپنی‌ها هم مانده بودند که چه اتفاقی دارد می‌افتد؟! خودمان هم باور نمی‌کردیم، حتی شب در هتل وقتی به برد ۵ – ۲ مقابل تیمی مانند ژاپن فکر می‌کردیم، هنوز باورمان نمی‌شد که چنین مقتدرانه توانسته‌ایم قهرمان شویم.
البته این نشانه اقتدار و شایستگی بانوان ایران است.
قطعاً همین طور است و بانوان نشان دادند چیزی از آقایان کم ندارند. همه بچه‌ها از بازیکن گرفته تا مربی و سایر اعضای تیم از همان اول تنها برای قهرمانی به مسابقات قهرمانی آسیا رفته بودیم. قهرمانی دوره پیش فکر نمی‌کنم اینگونه مقتدرانه بود و بچه‌هایی که دوره پیش هم بودند، مطمئناً قهرمانی امسال بیشتر به آن‌ها چسبید.
در این قهرمانی، روند آماده‌سازی و حمایت‌ها، چقدر تأثیر داشت؟ آیا حمایت‌ها کافی بود؟ اردو‌ها و بازی‌های آماده‌سازی‌تان چقدر در نتیجه‌ای که در تایلند کسب کردید تأثیرگذار بود؟
حمایت‌های وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال واقعاً تأثیرگذار بود و امسال فدراسیون هیچ چیزی برای فوتسال کم نگذاشت و هر امکاناتی کادر فنی خواست در اختیار ما قرار داد. بازی‌های دوستانه خیلی خوبی مقابل چهار تیم مطرح دنیا انجام دادیم که هم به بازیکنان کمک کرد و هم به کادر فنی برای شناخت نقاط ضعف و قوت تیم. با وجود مشکلاتی که آمدن تیم‌های مطرح به ایران دارند، اما فدراسیون برای تدارک تیم ملی چیزی کم نگذاشت. ثابت کردیم اگر از بانوان حمایت شود، می‌توانند افتخارات بزرگی کسب کنند.
قهرمانی شما بازتاب‌های زیادی داشت و نشان داد که قهرمانی‌تان دیده شده است.
فکر می‌کنم یکی از دلایلی که قهرمانی فوتسال به چشم آمد، پیگیری بازی‌ها و نتایج تیم از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی توسط مردم بود. البته هر چند ما با حجاب بودیم، اما با توجه به پوشش حریفانمان، بازی‌ها در صداوسیما امکان پخش پیدا نکرد. با این حال انتظار داشتیم صداوسیما با توجه به اینکه نمی‌تواند از نظر تصویری پوشش دهد، حداقل نتایج بانوان را لحظه به لحظه اعلام می‌کرد. البته این اشکال ندارد و این سختی‌ها را بچه‌ها برای نسل بعد تحمل می‌کنند تا شرایط بهتر شود. استقبال مردم هم طوری بود که اصلاً فکرش را نمی‌کردیم و شوکه شده بودیم که اینقدر قهرمانی‌مان برای مردم اهمیت پیدا کرده است. پیام‌های ورزشکاران و هنرمندان معروف و مردم خیلی خوشحالمان کرد و باعث شد به اهمیت کاری که انجام دادیم، پی ببریم.
یکی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های بانوان در ورزش تبعیض‌هاست. به رغم موفقیت‌هایی که در ورزش بانوان کسب می‌شود، زیاد مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. به نظر می‌رسد این موفقیت‌ها پاسخ خوبی به برخی مدیرانی باشد که در ورزش کشور نگاه تبعیض‌آمیز دارند.
تصور می‌کنم ما خانم‌ها باید در عمل توانایی‌هایمان را نشان دهیم. دو دوره است که فوتسال با قهرمانی در آسیا پتانسیل بانوی ایرانی را در عمل نشان می‌دهد. با این قهرمانی‌ها می‌توانیم حقمان را بگیریم ولی امسال فدراسیون در برنامه آماده‌سازی تیم فوتسال، هیچ تبعیضی بین بانوان و آقایان قائل نشد و همه چیز در اختیارمان بود. البته در مجموع اگر به ورزش کشور نگاه کنیم، این تبعیض‌ها بین خانم‌ها و آقایان همیشه هست. با این حال اگر بانوان در مسابقات شرکت کنند، هدف داشته باشند و فعل خواستن را صرف کنند، با این قهرمانی‌ها می‌توانند به مدیران ثابت کنند که بانوان هم در ورزش چیزی از آقایان کم ندارند. البته همانطور که اشاره کردم در این دوره امکاناتمان مانند آقایان بود و الان تبعیض‌ها خیلی کمتر شده است. البته این به خاطر قهرمانی‌های فوتسال بانوان در آسیاست و چه بسا اگر قهرمان نمی‌شدیم، شرایطمان به جای اینکه بهتر شود، بدتر هم می‌شد. خدا را شکر قهرمان شدیم و امیدواریم امکاناتی بیشتر از آقایان هم به ما بدهند!
برخورد مسئولان خراسان رضوی و حمایت‌هایشان چطور بود؟ آیا حمایت‌های لازم از ورزش بانوان می‌شود؟
با توجه به شرایطی که استان خراسان رضوی دارد، پیش از این مسئولان، کمتر سمت فوتبال و فوتسال بانوان می‌آمدند ولی الان چند سال است که شرایط خیلی بهتر شده است و به ورزش بانوان اهمیت داده می‌شود. فصل گذشته خراسان رضوی در لیگ برتر فوتسال تیم داشت و چهارم شدیم. پس از این قهرمانی پس از ۱۰ سالی که در رشته فوتسال فعال هستم، استقبال خوبی از من شد و از مسئولان استان تشکر می‌کنم و واقعاً سورپرایز شدم. امیدوارم این حمایت‌ها نه تنها برای فاطمه ارژنگی، بلکه برای همه ملی‌پوشان استان مخصوصاً جوانان باشد، چون این واقعاً به آن‌ها انگیزه می‌دهد.
چه شد که تصمیم گرفتید برای ورزش اول فوتبال و بعد فوتسال را انتخاب کنید؟ آیا مقاومتی نبود؟ چه سختی‌هایی را برای شروع کار متحمل شدید؟
ورود به رشته فوتسال سخت بود و خیلی سختی کشیدم تا به اینجا رسیدم. وقتی اردو‌های ملی تمام می‌شد، محلی برای تمرین در مشهد نداشتم و در پارک ملت تمرین می‌کردم. وقتی فوتبال بازی می‌کردم زمین چمن در اختیارم قرار نمی‌دادند و در پارک و زمین خاکی تمرین می‌کردم و از مسئولان پارک ملت هم تشکر می‌کنم، چون هفت، هشت سال در همین پارک تمرین کردم.
اما به نظر می‌رسد با توجه به موفقیت‌های شما راه برای بقیه بازیکنان فوتسال بازتر شده است و سختی‌های کمتری نسبت به شما تحمل خواهند کرد.
پس از قهرمانی‌های بانوان در آسیا، بسیاری از خانم‌ها دوست دارند وارد رشته فوتسال شوند و این خیلی خوب است، البته این رشته با توجه به گرایش بانوان به والیبال و بسکتبال، شاید متقاضی کمتری داشته باشد، اما این قهرمانی‌ها بسیاری از بانوان را جذب فوتسال کرد و این مسئله باعث می‌شود برای تیم ملی هم پشتوانه‌سازی شود و هم بازیکنانی بهتر از ما کشف شوند.
