به گزارش جوان آنلاین، محمد رضا کائینی، دبیر سرویس تاریخ روزنامه جوان، به مناسبت سالگرد شهادت دکتر مصطفی چمران در صفحه اینستاگرام خود نوشت: در اوایل دهه هشتاد، دریکی از سالگرد‌های شهید دکتر مصطفی چمران، شبی دوستم مرحوم دکتر صادق طباطبایی زنگ زد وگفت: «دکتر یزدی در بازگشت از آخرین سفر خود به آمریکا (سفری که درپی بیماری سرطان به آمریکا رفت و بازگشتش نیز بی سروصدا نبود)، می‌گفت در جریان‌این سفر، به فرزندان دکتر چمران برخورده و گلایه آن‌ها را از بی توجهی مسئولان شنیده است، یزدی هم متقابلا به آن‌ها دلداری داده که مردم ایران به دکتر فوق العاده علاقمندند و نظام نیز ده‌ها خیابان و دانشگاه و مدرسه و... را نیز به نام او کرده است.»
طباطبایی ادامه داد: «یزدی می‌گوید من که با مسئولان نهاد‌های مربوطه از جمله بنیاد شهید ارتباطی ندارم، اگر شما با این افراد مربوطید، به آن‌ها بگویید از خانواده چمران در آمریکا سراغی بگیرند از آن‌ها رفع کدورت کنند.»
بنده خدا آقا صادق هم که تصور کرده بود، چون این قلم، ماهنامه "شاهدیاران" را منتشر می‌کند، پس لابد می‌تواند از این ماجرا هم گرهی بگشاید، دیواری از دیوار من، کوتاه‌تر پیدا نکرده بود! به هرحال نویسنده این پیغام را به مسئولان وقت بنیاد منتقل کرد، هر چند که از نتیجه آن اطلاعی نیافت...
هدف از قلمی کردن این مختصر این بود که فرزندان چمران، علاوه بر آنکه در هر حال یادگاران پدر خویش به شمار می‌روند، خاطراتی شنیدنی از دوران اقامت او در امریکا نیز دارند که بی تردید "چمران پژوهی" را غنایی افزون خواهد بخشید.
پ.ن. اول: نگارنده ده‌ها نکته تاریخی درباره دکتر چمران در آستین داشت که ذکر آن می‌توانست این نگاشته را جذاب‌تر سازد، اما ترجیح داد که توجه خوانندگان را به وضعیت خانواده او در آمریکا معطوف دارد.
پ.ن. دوم: بعد‌ها دکتر یزدی به نگارنده گفت: «فرزندان دکتر چمران در آمریکا، متاثر از پاره‌ای بی‌اعتنایی‌ها و حوادث دشوار در زندگی خویش، شرایط روحی و عقیدتی خاصی یافته‌اند و باید با سعه صدر و رویکردی ملاطفت آمیز، به سراغ آن‌ها رفت و سعی در جذبشان کرد.»
پ.ن. سوم: تصویر فوق آمده، دکتر چمران را در دوران اقامت در آمریکا و در حال عکاسی نشان می‌دهد. دکتر طباطبایی می‌گفت: «چمران عکاسی چیره دست و هزاران اسلاید دیدنی تولید کرده بود.» نمی‌دانم آثار او در حوزه عکاسی چه سرنوشتی یافته است.
