کد خبر: 915714
تاریخ انتشار: ۱۲ تير ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۲
حقوق بشر آمریکا یی رسوا شد
این هفته یادآور رنج و مرارت‌های مردم انقلابی ایران اسلامی و زخم‌های فراموش‌نشدنی آمریکا و اذنابش بر پیکره انقلاب است.

جوان آنلاین: این هفته یادآور رنج و مرارت‌های مردم انقلابی ایران اسلامی و زخم‌های فراموش‌نشدنی آمریکا و اذنابش بر پیکره انقلاب است. هفته‌ای که پشت‌پرده چهره بزک‌کرده آمریکا را نمایان کرد. تیر ماه در تاریخ انقلاب اسلامی ایران تداعی خاطرات تلخ زیادی از جنایات دشمنان و یادآور دشمنی و کینه‌توزی نظام سلطه و مزدوران آن‌ها علیه ملت ایران است، که همین تعداد فراوانی این جنایات، منجر به نامگذاری یک هفته از ایام سال به هفته حقوق‌بشر آمریکایی شده است.

هفته حقوق‌بشر آمریکا از ششم تیرماه 1360 که مصادف با بمب‌گذاری ترور نافرجام مقام معظم رهبری است، شروع می‌شود و با انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت‌الله دکتر بهشتی و 72 تن از یاران انقلاب در هفتم تیرماه 1360 ادامه می‌یابد. اما این‌ها تنها جنایات آمریکا در این ماه نیست. حملات شیمیایی عروسک خیمه‌شب‌بازی آمریکا در جنگ تحمیلی و حمله موشکی ناو هواپیما بر آمریکا به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران و شهادت حدود 290‌نفر زن و مرد و کودک در دوازدهم تیرماه 1367 و شهادت بالغ بر 17‌هزار تن از هموطنان در اقدامات تروریستی‌، چهره‌ای دیگر از وحشیگری و جنایاتی است که تحت فرمان آمریکا رقم خورده است که باید ربایش و اسارت چهار دیپلمات ایرانی توسط نیروهای فالانژ مرتبط با رژیم صهیونیستی را هم ‌به آن اضافه کرد. حوادث تیرماه آینه‌ای برای انعکاس نفاق، دورویی و دروغگویی قدرت‌های استکباری مدعی حقوق بشر و فرصتی برای افشاگری و نمایاندن چهره واقعی آمریکای جنایتکار است.
همچنان‌که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال‌96 به قوه‌قضاییه مأموریت دادند که پیگیری حقوق پایمال شده ملت ایران در مقابل جنایات آمریکا باشد.  اما یکی از مهم‌ترین زخم‌های آمریکا به قلب ملت ایران، امروز است. جنگ تحمیلی، روزهای پایانی خود را می‌گذراند و حالا آمریکایی‌ها هم رأسا برای دفاع از صدام وارد خلیج‌فارس شده بودند. این ناو در یک کلمه پادگانی متحرک بود که با داشتن تجهیزات پیشرفته می‌توانست همزمان در هوا، دریا و زیر دریا جنگ کند و به منظور مراقبت برای بیرون رفتن ساموئل بی.‌ رابرتز و افزایش توان نظامی آمریکا پس از درگیری‌های متناوب با ایران به منطقه احضار شده بود.
 
هدف؛ پرواز 655
چندین درگیری مستقیم با نیروهای ایرانی، ضربات سنگینی به یگان دریایی شیطان بزرگ وارد کرده بود و حالا آن‌ها باید به‌گونه‌ای این سرشکستگی‌ها را جبران کنند حتی اگر به قیمت گرفتن جان ده‌ها زن، مرد و کودک بی‌گناه باشد. مأموریت به ناو جنگی «وینسنس» که حدود دو ماه از ورودش به خلیح‌فارس می‌گذشت، سپرده شد و فرماندهی آن را کاپیتان «ویلیام راجرز» بر عهده داشت. هواپیمای مسافری ایرباس جمهوری‌اسلامی ایران‌که 10:17، فرودگاه بین‌المللی بندرعباس را به مقصد دوبی ترک کرد، برای هدف قرار دادن انتخاب شد. هواپیما هنوز بر فراز خلیج‌فارس در آسمان ایران و در نزدیکی جزیره «هنگام» بود که راجرز نخستین موشک را به سمت بال آن شلیک کرد. بلافاصله دومین موشک نیز این‌بار به سمت دم هواپیما شلیک شده و ظرف تنها چند ثانیه هواپیمای مسافربری در ارتفاع 14‌هزار پایی متلاشی می‌شود. درواقع دقایقی پس از آنکه کاپیتان محسن رضاییان در ساعت ۱۰:۲۴ به برج مراقبت اطلاع داد که قصد صعود به ارتفاع 14هزار پایی را دارد، به ناگاه هواپیما از روی رادار ناپدید شد. در‌حالی‌که شورای تأمین استان هرمزگان با اعلام وضعیت اضطراری در حال پیگیری سرنوشت هواپیما بود، مقامات آمریکایی اعلام کردند یک فروند هواپیمای F14 جمهوری اسلامی ایران را ساقط کرده‌اند. آنچه که آمریکایی‌ها هواپیمای F۱۴ می‌خواندند، در حقیقت هواپیمای مسافربری ایران‌ایر بود که ۲۹۰‌نفر مسافر غیرنظامی را با خود حمل می‌کرد. در میان سرنشینان هواپیما، 66‌کودک زیر 13‌سال، 53‌زن و 46تبعه کشورهای خارجی نیز حضور داشتند، ۱۳‌نفر از اتباع امارات متحده عربی، ۱۰نفر هندی، ۶پاکستانی، ۶یوگسلاو و یک ایتالیایی که هیچ‌یک جان سالم به‌در نبردند.

واکنش‌های نفرت‌انگیز و مملو از دروغ مقامات آمریکایی 
پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند.  این در حالی است که بنابر این گزارش بین نیروهای آمریکایی حاضر در ناو وینسنس و ناو دیگری به‌نام سایدز که در مجاورت آن قرار داشته بر سر ماهیت هواپیما اختلاف نظر وجود داشت. ناخدا دوم کارلسون، فرمانده سابق ناو سایدز بعدها در این رابطه چنین اظهارنظر کرد: «ایرباس ایرانی علاوه‌بر علائمی که مبنی بر غیرنظامی بودن خود می‌فرستاده با سرعتی کم در حال اوج گرفتن بود و حتی اگر در چنین شرایطی نیز آن را به‌عنوان یک جت اف‌۱۴ شناسایی می‌کردند باز من تردید دارم که یک هواپیمای اف۱۴ می‌توانست تهدید سطحی را متوجه ناو وینسنس یا سایدز یا هر شناور دیگری کند.»

طرح دعوی ایران
ایران اقدام آمریکا در حمله به هواپیمای مسافربری را به منزله نادیده گرفتن تعهدات بین‌المللی که به موجب کنوانسیون ۱۹۴۴ شیکاگو (که هر دو کشور ایران و آمریکا در آن عضویت داشتند) تصویب شده بود، می‌دانست. ایران علاوه‌بر طرح دعوی در شورای امنیت و شورای ایکائو، شکایت خود را در دیوان بین‌المللی دادگستری نیز مطرح کرد. دیوان در نهایت بدون صدور رأی به کار خود خاتمه داد و مطابق توافقی که صورت گرفت، ایران درخواست توقف رسیدگی به پرونده را به دیوان داد.  سرانجام با وجود پیگیری‌های مصرانه ایران برای احیای حقوق ملت در عرصه جهانی به‌دلیل ضعف جامعه جهانی، پس از گذشت چند سال، پرونده حمله ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران بسته و دولت آمریکا تنها به پرداخت غرامت ملزم شد.
پس از مدتی آمریکایی‌ها به‌صورت جسارت‌آمیزی دلایل این جنایت خود را بیان و تأکید کردند که هدف آمریکا از ساقط کردن هواپیمای ایرباس ایران، وادار کردن جمهوری اسلامی به پذیرش صلح و پایان جنگ تحمیلی بود، چنان که رونالد ریگان، رییس‌جمهوری وقت آمریکا در این زمینه اظهار کرد: «این فاجعه (سقوط هواپیمای مسافربری ایران از سوی آمریکا) ضرورت دست‌یابی به برقراری صلح را با حداکثر شتاب، دو چندان ساخته است» به عبارتی هدف آمریکا رهاندن گریبان صدام جنایتکار از دستان پرقدرت رزمندگان اسلام بود.

مدال لژیون لیاقت برای قانل کودکان و زنان
همچنین مقام‌های آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، به تمام سربازان این ناو مدال مبارزه داد و ویل راجرز مدال لژیون لیاقت را از دستان جورج هربرت واکر بوش، رییس‌جمهوری وقت آمریکا دریافت کرد و بدین‌سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی‌شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت‌پیشگان نقش بست.
روابط پیچیده آمریکا و شورای حقوق بشر سازمان‌ملل
این تنها یک نمونه از جنایات حقوق بشری آمریکا است، این جنایات به قدری است که آمریکا و شورای حقوق‌بشر سازمان‌ملل متحد همواره رابطه پر فراز و نشیبی داشته‌اند.
ایالات‌متحده در دوران ریاست‌جمهوری جورج بوش پسر شورای حقوق بشر را تحریم کرد؛ به این دلیل که معتقد بود که این نهاد کشورهایی با کارنامه ضعیف حقوق بشری را به عضویت می‌پذیرد، دولت باراک اوباما در ماه مه سال‌۲۰۰۹ میلادی با تجدید نظر در موضع واشنگتن، به عضویت شورای حقوق بشر درآمد.
اما در 30‌خردادماه بود که نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان‌ملل متحد اعلام کرد، کشورش به‌دلیل «جانبداری‌های نهادینه» شورای حقوق بشر علیه اسرائیل از این شورا خارج می‌شود.
 هیلی با بیان این‌که آمریکا از شورای حقوق بشر خارج می‌شود، این شورا را سازمانی خواند که شایستگی نامش را ندارد(!)

واکنش‌های بین‌المللی به خروج آمریکا از شورای حقوق بشر
خروج آمریکا از اصلی‌ترین مرجع حقوق بشری سازمان‌ملل، با واکنش‌های بین‌المللی مواجه شده و جز حمایت رژیم صهیونیستی، اغلب واکنش‌ها انتقادی بوده است.نخستین واکنش را رییس دوره‌ای شورای حقوق بشر سازمان‌ملل نشان داد. «وجیسلاو شوک» اهل کشور اسلوونی ضمن رد اظهارات و مواضع آمریکا علیه شورای حقوق بشر، از خروج واشنگتن از شورا انتقاد کرد. «زید رعد الحسین» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان‌ملل خروج آمریکا از شورای حقوق بشر را «ناامیدکننده» خواند اما گفت که با توجه به مواضع دولت کنونی آمریکا، این موضوع «تعجب‌آور» نبود. سخنگوی اتحادیه اروپا در انتقاد از خروج آمریکا از شورای حقوق بشر اعلام کرد که این اقدام، «خطر تضعیف نقش و جایگاه آمریکا به‌عنوان قهرمان و حامی دموکراسی در سطح جهانی را به‌دنبال دارد.»وزیر خارجه انگلیس هم در بیانیه‌ای از اقدام آمریکا انتقاد کرد. «بوریس جانسون» گفت: «تصمیم آمریکا برای خروج از شورای حقوق بشر، تأسف‌آور است. این موضوع محرمانه و مخفی نیست که بریتانیا خواهان اصلاحات در شورای حقوق بشر است اما ما متعهد به کار در درون ساختار شورا برای تقویت آن هستیم.»
 مدیر دیدبان حقوق بشر مستقر در نیویورک هم انتقادهای تندی از اقدام آمریکا کرد. «کنت روث» خروج واشنگتن از شورای حقوق بشر سازمان ملل را «نمایش ناراحت‌کننده‌ای از سیاست تک‌بعدی آمریکا در قبال حقوق بشر» خواند.
 

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار