مترجم: علی طالبی
دانشمندان در آخرین تحقیقات خود توانستند سلولی بسازند که قادر باشد تمام ارگانیسم را احیا کند. طی یک قرن، دانشمندان اثرات این معجزه سلولی را نشان دادهاند که مخلوقاتی مانند کرمهای پهن را قادر میسازد تا سر قطع شده خود را دوباره احیا کنند.
پروفسور آلخاندرو سانچز آلواردو محقق ارشد این تحقیق میگوید: «اولین بار است که یک دنباله سلولی چند قابلیتی بزرگسال با تأثیر در آینده ایزوله شده است. یافته ما در اصل میگوید این موضوع دیگر غیرواقعبینانه نیست. در واقع یک ماهیت سلولی وجود دارد که ظرفیتهای احیای مجدد را برای حیوان ذخیرهسازی میکند و این موجود اکنون میتواند به صورت زنده اصلاح شود و به طور مفصل بررسی شود.»
هر اندام چند سلولی از یک سلول ساخته شده که به دو سلول مجزا، سپس چهار سلول و... تقسیم میشود. هر یک از این سلولها حاوی مجراهای پیچخورده مشابهی از DNA هستند و با چند قابلیت در نظر گرفته میشوند. این بدین معنی است که میتواند به تمام انواع سلولهای ممکن در بدن برسد، ولی جایی در مسیر، این سلولهای آغازگر- که به عنوان سلولهای ساقه جنین ساخته میشوند- خود را به صورت بخش متفاوتی مجزا میکنند و به سلول پوستی، قلبی، ماهیچهای یا سلولی از نوع دیگر تبدیل میشوند. در انسانها، هیچ سلول ساقه جنینی پس از تولد باقی نمیماند. در کرمهای پهن، آنها در بزرگسالی چسبنده میشوند و به سلولهای ساقه چند قابلیتی یا نئوبلاست بزرگسال تبدیل میشوند. دانشمندان باور دارند که این نئوبلاستها رمز را برای نوزایش نگه میدارند.
سانچز آلواردو میگوید: «ممکن است لازم باشد ما بیش از صد سلول تکی را در جای دیگری در چندین کرم بنشانیم تا ارگانیسم بازتولید شود. یافتن سلولی که با تعریف تابع نئوبلاست درست همخوانی داشته باشد، نیاز به کار زیادی دارد. اگر بخواهیم آن را با تعیین ژنهایی که سلول بیان میکند، توصیف کنیم، باید سلول را برای فرایند تخریب کنیم. هیچ روشی وجود ندارد که این کار انجام شود و سلول در طی بازتولید زنده بماند.
سانچز آلواردو و گروهش به دنبال شناسایی مشخصاتی بودند که بتواند این سلول فرار را قبل از موعد معین شناسایی کند. یک ویژگی که مدتهای طولانی برای تشخیص نئوبلاستها از سلولهای دیگر به کار برده شده نشان سلول ساقه piwi-۱ است، بنابراین آن ژنگ از مؤسسه تحقیقاتی پست دکترای تصمیم گرفت آن را در اینجا آغاز کند. ابتدا او سلولهایی را جدا کرد که این نشان را داشت. سپس او عنوان کرد که سلولها میتوانند به دو گروه جدا تقسیم شوند- یکی که سطوح بالای piwi را بیان میکرد و دیگری که سطوح پایین piwi را توصیف میکرد.
وقتی محققان اعضای این دو گروه را بررسی کردند تنها آنهایی را یافتند که با piwi بالا با توصیف مولکولی نئوبلاستها همخوانی داشتند؛ بنابراین باقی را کنار گذاشتند.
محققان در ادامه میگویند: «این نوع تحلیل کمی شبیهسازیشده از توصیف ژنی و سطوح پروتئین هرگز پیش از این در کرمهای پهن انجام نشده بود. ما نمیتوانیم این کار را بدون امکانات پشتیبانی فوقالعاده علمی در استورز انجام دهیم، از جمله بیولوژی مولکولی، سیتومتری جریان، بیوانفورماتیک و گروههای تصویربرداری.»
بسیاری از محققان فرض کردهاند که تمام سلولهای توصیفگر piwi-۱ به درستی نروبلاست هستند و مهم نیست چه میزان از این نشانگرها را توصیف کنند. ما نشان دادیم که این موضوع مهم است.
در ادامه محققان از طریق این فرایند، سلولها را به یک بخش دیگر مانند ماهیچه یا پوست اختصاص دادند که نتایج دلخواه را بهدست آوردند؛ قابلیتی که درها را به روی آزمایشهایی که پیش از این ممکن نبودند، باز میکند و این بسیار حائز اهمیت است.
منبع: ساینس دیلی