بر اساس پیش‌بینی‌های سازمان هواشناسی کشور به طور متوسط هر سال پنج ملی‌متر از میزان بارش‌ها در شهرکرد کاهش می‌یابد. این کاهش نزولات در شرایطی است که دمای هوا نیز نیم درجه افزایش می‌یابد. موضوعی که می‌تواند در کاهش بارش‌ها و تبخیر آب‌های موجود نقش مهمی ایفا کند. با این اوصاف هم اکنون میزان سطح اراضی باغی و زراعی چهارمحال و بختیاری ۱۱۸ هزار هکتار و اراضی کشاورزی استان ۱۸۰ هزار هکتار است. زمین‌هایی که می‌توان لب‌های تشنه‌شان را با اجرای طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری‌تر کرد و چهارمحال و بختیاری سرسبز را از تنش آبی رها کرد.
همین چند روز پیش بود که رئیس سازمان جهاد کشاورزی چهارمحال و بختیاری مشکلات آبی این استان را تشریح و از واژه تنش آبی استفاده کرد. برای یافتن علت این حرف‌ها کافی است چالش‌های بهره‌وری از آب در چهارمحال و بختیاری را مورد بررسی قرار دهیم. مسائلی همچون توزیع نامناسب زمانی و مکانی بارش‌ها در سطح استان، تغییر اقلیم، استفاده بیش از حد از مخازن زیرزمینی، عدم رعایت الگوی کشت مناسب، کمبود مواد آلی خاک و حجم ضایعات محصولات کشاورزی.
با این حال کارشناسان معتقدند رعایت الگوی کشت مناسب، توسعه روش‌های نوین آبیاری، جلوگیری از خرد شدن اراضی، استفاده از فناوری‌های نوین به نژادی و به زراعی، استفاده از ارقام مقاوم به خشکی و برنامه‌ریزی برای استفاده از آب‌های سطحی از اقدامات کوتاه مدت پنج ساله و ۱۰ ساله برای دست‌یابی به بهره‌وری است.
مواردی که اگر از حرف خارج و به عمل تبدیل شوند حتماً چاره درد‌های کشاورزی خواهند بود.
بر اساس آمار‌های موجود هم اکنون ۵۶ هزار و ۲۲۷ هکتار در قالب ۵/۴۷ درصد از اراضی چهارمحال و بختیاری به سامانه‌نوین آبیاری مجهز شده که جایگاه دوم کشور را در این زمینه به خود اختصاص داده است و به گفته مسئولان استانی برنامه مشخص شده در خصوص تجهیز سامانه‌نوین آبیاری در سال گذشته از سوی وزارتخانه، ۵ هزار و ۵۰۰ هکتار بوده که تلاش می‌شود این میزان به ۸ هزار هکتار برسد.
همچنین فقط در شهرستان بروجن ۲۰ هزار هکتار از اراضی به سامانه نوین آبیاری مجهز شده است و راندمان آبیاری در استان را از ۳۵ درصد به ۳/۵۴ درصد رسانده است.
بند‌های خاکی حافظان آب‌های روان
آبخیزداری و آبخوان‌داری راه‌های خوبی برای حفظ آب‌های روان به شمار می‌آیند که می‌تواند کمک شایانی در حفظ آب‌های موجود نماید. زیرا سد‌های آبخیزداری و بند‌های خاکی عامل تبخیر نیستند. ارتفاع این سد‌ها از ۱۱ متر بیشتر نیست و مساحت پشت این سد‌ها نیز بسیار ناچیز است. کف این سد‌ها بتن تزریق نمی‌شود به همین علت آب به داخل زمین نفوذ کرده و ماندگاری آب پشت سد کمتر از ۲ هفته است. البته در کنار تمام اقدامات مثبت نباید از عواملی مثل فرسایش شدید خاک در استان غافل شد. عاملی که بلای جان کشاورزی شده. در حال حاضر فرسایش خاک در استان‌های زاگرس‌نشین به علت وضعیت توپوگرافی، ناهمواری و پستی و بلندی در زمین نسبت به کشور بالاتر است. فرسایش در چهارمحال و بختیاری ۲۰ تن در هکتار است که ۵ تن از میانگین کشور بیشتر بوده که در برخی از مناطق این میزان به ۴۰ تن در هکتار نیز می‌رسد.
حالا چهارمحال و بختیاری‌ها تغییر کشت و کاشت محصولات با نیازمندی به آب کمتر، توسعه کشت‌های گلخانه‌ای به جای کشت‌های رو باز، استفاده از روش‌های مدرن آبیاری، مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح، تعیین تکلیف چاه‌های غیرمجاز و تحویل حجمی آب به کشاورزان را در دستور کار خود قرار داده و کاشته‌اند تا افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی خود را کشت کنند.
