پنهان پشت ابهامات رازآلود

تیتر یک روزنامه آرمان روز گذشته دعوت از حسن روحانی برای بازگویی پشت پرده‌ها بود: «آقای روحانی! صریح پشت پرده‌ها را افشا کنید». در بخشی از این گزارش آمده است: «روحانی به نمایندگی از وزرای کابینه صادقانه با مردم سخن بگوید. از پشت پرده‌هایی سخن بگوید که باعث ناکارآمدی کابینه و تصمیم‌های مهم دولت می‌شود. اگر مردم قرار است مشکلات را تحمل کنند باید بدانند چه کسانی، حتی چه جریان‌هایی رودرروی دولت، اما در تاریکی ایستاده‌اند. زمان آن است که روحانی از اهرم شفافیت استفاده کند که اکنون جامعه به شفافیت بیشتر از هر چیزی نیاز دارد.»
«پشت پرده‌ها» و تهدید به گفتن از آن‌ها کلیدواژه رازآلود همیشه است تا بشود از مسئولیت فرار کرد و خود را پشت ابهام آن پنهان کرد. برخی از سیاستمداران در ایران از این تکنیک استفاده می‌کنند برای وقت‌هایی که به قول عامیانه زیر بار مشکلات کم می‌آورند و امکان پاسخگویی ندارند. جامعه را دچار موضوعات مبهم می‌کنند و همه چیز را به یک دشمن فرضی و تخیلی ارجاع می‌دهند، بی آنکه در آینده برای افکار عمومی شفاف‌سازی کنند. پشت پرده اصرار بر بیان پشت پرده‌های موهوم تنها فرافکنی است تا دولت فرصت یابد از زیر بار مسئولیت فرار کند.