متأسفانه مشکلات شهرداری و شهر تهران پایان ندارد. این مشکلات با تغییر شهرداران و اعضای شورای شهر فقط دست به دست می‌شود و بعضاً به‌دلیل برخی کارشکنی‌ها بر بار مشکلات نیز افزوده می‌شود. در این میان شهروندان که انواع و اقسام عوارض را می‌پردازند باید این وضعیت را تحمل کنند. در سال‌های اخیر بی‌توجهی دولت به مسائل و مشکلات شهری باعث شده تا کار به نامه‌نگاری با دولت و رئیس دولت کشیده شود. گویا رسیدگی به مشکلات این ابرشهر و سایر شهر‌ها همچون سنگ بزرگی است که کسی را یارای جابه‌جایی آن نیست. تکمیل شبکه حمل و نقل عمومی شهری که بستر بسیاری از مسائل و مشکلات شهری است حالا چرخ آن لنگ می‌زند؛ بر این اساس رئیس شورا اعلام کرد که نامه اول شورا به رئیس جمهور حاوی درخواست برای نوسازی ناوگان فرسوده اتوبوسرانی است. یارانه وسایل نقلیه موضوع دیگر این نامه‌نگاری به روحانی است. شورا در نامه دوم خود نیز سهم شهرداری را از وزارت نفت درخواست کرده است. بر اساس توافقی که میان شهرداری تهران و وزارت نفت به امضا رسیده در ازای هر نفر سفر با مترو که منجر به صرفه‌جویی سوخت شود رقمی حدود ۱۰ سنت به توسعه حمل و نقل عمومی کمک شود. گویا دولت از حمل و نقل عمومی غافل شده است و قصد ندارد سهم این شهر را در تکمیل شبکه حمل و نقل عمومی بپردازد.
تقاضای نوسازی اتوبوس‌ها در نامه اول
رئیس شورای شهر تهران گفت: اعضای شورای شهر تهران در راستای نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی نامه‌ای به رئیس جمهور نوشتند. محسن هاشمی اظهار داشت: در خصوص کامیون‌ها و اتوبوس‌های بین‌شهری دولت اقداماتی انجام داده و منابعی اختصاص یافته که اعضای شورای شهر نیز احساس کرده‌اند این اقدام به صورت جدی هنوز انجام نشده و نامه‌ای به رئیس جمهور نوشتند و درخواست کردند نسبت به نوسازی اتوبوس‌ها اقدام شود.
هاشمی بیان داشت: بنده نیز یارانه بلیت مترو و اتوبوس را به این نامه اضافه کردم چراکه امسال تا شهریورماه هنوز یارانه بلیت اتوبوس و مترو به شهرداری تهران پرداخت نشده است.
پرداخت سهم شهرداری از نفت موضوع نامه دوم شورا
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در خصوص نامه دوم به رئیس جمهور گفت: تفاهمنامه شهرداری و وزارت نفت در خصوص کمک وزارت نفت به ازای صرفه‌جویی از سوخت پیگیری می‌شود.
محمد علیخانی درباره این که پس از سخنان رئیس شورا در خصوص کمک وزارت نفت از محل بند «ق» بودجه، وزارت نفت این موضوع را رد کرد، گفت: بر اساس اسناد و قانون توافقاتی میان شهرداری تهران و وزارت نفت به امضا رسیده که بر اساس آن در ازای هر نفر سفر با مترو که منجر به صرفه‌جویی سوخت شود رقمی حدود ۱۰ سنت به توسعه حمل و نقل عمومی کمک شود. شورا نیز در نامه‌ای که در حال نگارش است به رئیس جمهور عملیاتی شدن این قانون را دنبال می‌کند.
وی در پاسخ به پرسش دیگری در خصوص اینکه نامه‌های شورا به رئیس جمهور زیاد نشده است؟ گفت: دومین نامه است که برای ریاست جمهوری ارسال می‌کنیم و نخستین نامه نیز در خصوص نوسازی اتوبوس‌های شهری و واریز یارانه دولت به بلیت مترو و اتوبوس‌ها بود. در خصوص نامه به معاون اول رئیس جمهور که با موضوع واگن‌ها بود درخواست شورا محقق شد.
علیخانی افزود: وزیر نفت در شورای چهارم قول همکاری و عملیاتی کردن این موضوع را دادند و نمی‌دانیم چرا روابط عمومی وزارت نفت برخلاف سخنان وزیر، این موضوع را رد کرده، اما ما پیگیر تحقق این موضوع هستیم.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران تأکید کرد: حضور شهردار تهران در هیئت دولت برای پیگیری چنین موضوعاتی است و ما به عنوان اعضای شورای شهر جهت یادآوری و تأکید بیشتر نامه‌ای را به ریاست جمهوری ارسال می‌کنیم. همچنین کارگروهی نیز برای تحقق بند «ق» تشکیل خواهد شد. شبکه حمل و نقل عمومی بسترسازی بسیاری از فعالیت‌های شهری است و هرگونه بی‌توجهی یا کم‌کاری می‌تواند خسارت‌های سنگینی را به شهر و شهروندان وارد سازد. در این میان افزایش ترافیک به‌دلیل کمبود وسایل نقلیه عمومی، افزایش آلودگی و آلایندگی هوا، تخریب زیست شهری و از همه مهم‌تر هدررفت زمان بر بار مشکلات این کلانشهر و سایر شهر‌ها افزوده است.
تاکنون نسخه‌های ارائه شده نتوانسته جوابگوی این بار مشکلات باشد. این امر سبب شده تا برای روانسازی ترافیک شهری و کاستن از آلودگی هوا برنامه و تصمیمات مقطعی گرفته شود. فشار غیرمستقیم به‌دلیل ناکارآمدی‌ها و کم‌کاری‌ها بر اعصاب مردم وارد می‌شود.
گفتنی است تاکنون حضور شهردار در هیئت دولت هم به تصمیم جدی که منتج به نتیجه‌ای خاص شود نشده است. گویا بار مشکلات شهری چه در بخش زیرساخت‌ها و چه در مسائل جاری برعهده شورا و شهرداری نهاده شده است.
توجه به فعالیت پنج دوره‌ای شورای شهر و رسیدگی به مشکلات شهری هرچند از سوی شورا و شهرداری پیگیری شده و می‌شود، اما همچنان مشکلات زیرساختی پا برجاست.
ارتقای جایگاه شورا‌ها نیازمند باور از سوی دولت و کاهش مقاومت سایر دستگاه‌ها است. در این زمینه توجه به این نکته ضروری و لازم است که حل مشکلات شهر‌ها و شهرداری‌ها به نوعی کمک به دولت در اداره امور است که مردم در آن مشارکت کنند. اینکه دولت به صورت شفاف به وظایف خود در حوزه شهری عمل نمی‌کند را باید در ساختار سیستمی و اجرا دنبال کرد. به هرحال انتظارات و نیاز‌های تک‌تک شهروندان به نوعی به مدیریت شهری و در سطح کلان به دولت بازمی‌گردد.
اینکه مثلث دولت، مجلس و شهرداری تاکنون نتوانسته از بار مشکلات بکاهد جای تأمل دارد و لازم است تا با تحقق مدیریت شهری یکپارچه کار‌ها از سوی نمایندگان مردم به شکل اصلح پیگیری و رفع شود.
