در حالی که نگرانی از تحریم باید به شکل جهادی و جدی‌تری شرایط را برای صادرات منطقی کالا‌های تولید داخل فراهم کند و با نگاهی به بازار‌های مصرفی داخلی صادرات بیشتر در دستور کار قرار گیرد، اما متأسفانه سازمان‌های عریض و طویل متولی صادرات و و اردات به مصداق ضرب‌المثل: «از سوراخ سوزن رد میشه، اما از در دروازه رد نمیشه» جز اخلال بی‌مورد در بازار‌های داخلی و خارجی هنری ندارند.
از یک‌سو صادرات مواد غذایی مانند سیب‌زمینی و گوجه باعث شده تا رب یک کیلویی به ۱۵ هزار تومان و گوجه به ۸ هزار تومان برسد، اما از سوی دیگر مانع صادرات محصولاتی مانند پای مرغ می‌شوند.
تصمیم‌های عجیب وتفسیر‌های خودسرانه در حوزه صادرات و واردات موجب سنگ‌اندازی‌های بسیاری شده که یکی از عجیب‌ترین موارد آن تفسیر غلط کارشناسان گمرک از پای مرغ و ممانعت از صادرات این محصول ضایعاتی که مصرف آن در داخل کشور بسیار کم و برای دفن آن با مشکلات زیست‌محیطی مواجه هستیم.
طبق بخشنامه‌ای که چندی پیش به بهانه کنترل قیمت مرغ صادرشده است، جلوی صادرات برخی کالا‌ها (به عنوان کالای اساسی) گرفته شده‌است. متأسفانه طبق تفسیری که مدیر صادرات گمرک ایران، در چند روز اخیر و بدون اطلاع واحد‌های بسته‌بندی داشتند، پای مرغ را هم جز کالا‌هایی به شمار آوردند که صادرات آن ممنوع است. استدلال مسئول مذکور این بوده که: «پای مرغ جزئی از مرغ است!». در حالی‌که این محصول در کشور ما جز ضایعات مرغ محسوب می‌شود و به جز مواردی بسیار محدود مصرف داخلی ندارد. هر چند که این موضوع تنها در کشور ما مصداق ندارد و اگر مصرف خوراکی چینی‌ها نبود و حدود٨٠ درصد پای مرغ در دنیا به سوی او روانه نمی‌شد، دنیا با معضل زیست‌محیطی دفع پای مرغ با مشکل مواجه می‌شدند.
از سوی دیگر توجه مسئولان تصمیم‌گیر و کارشناسان ناآگاه و خوانندگان را جلب می‌کنم که به واسطه همین تقاضای چین، پای مرغ که تا چند سال پیش به عنوان ضایعات به شمار می‌رفت، باعث ارزآوری شده، بدون اینکه مصرف داخلی داشته باشد، یعنی از ضایعات ارزآوری شده‌است. امروزه در ایران حداقل ٨٠ واحد بسته‌بندی پای مرغ وجود دارد که هر کدام با حدود ٤٠ تا ٨٠ کارگر مشغول به فعالیت هستند که هر کدام از این واحد‌ها هم به کشتارگاه‌هایی متصل هستند که محصول خام را از آن‌ها تأمین می‌کنند.
به این ترتیب با تصمیم سلیقه‌ای و عجیب یک مسئول نه‌تن‌ها این تعداد شغل تحت‌الشعاع قرار گرفته، بلکه قیمت تمام شده مرغ عرضه شده به مردم نیز به واسطه ناتوانی صادرات پای مرغ افزایش خواهد یافت.
مزید اطلاع فقط همین دیروز حدود ٣٠ کانتینر پای مرغ در اسکله شهید رجایی معطل مانده آن هم در شرایطی که به دلیل تحریم‌ها متأسفانه از دو هفته پیش یافتن کانتینر یخچالی با مشقت بسیار و تحمل هزینه‌ای حدودا ١٠ برابر بیش از گذشته امکانپذیر است و اگر این روند ادامه داشته باشد، خسارت جبران ناپذیری نصیب حال تولیدکننده و بخش کارگری این صنعت می‌شود، بد نیست این بخش از بدنه دولت از خود سؤال کند که با چنین تصمیمات غیر کارشناسی و یک‌شبه چگونه بر سفره مردم و عده‌ای کارگر چنگ می‌اندازند. چرا باید مردم به دلیل بی‌تدبیری گوجه ۸ هزار تومانی بخورند و شغل صد‌ها کارگر به مخاطره بیفتد؟
