سرمربی تیم ملی فوتبال دقیقاً به دنبال چیست؟ کرش این روزها از مواجهه با رسانهها اجتناب و در عوض آن مرتب در صفحه شخصیاش بیانیه صادر میکند.
کرش در این بیانیهها مثل همیشه شرایط را اسفبار و غیرقابل تحمل توصیف میکند. از اینکه حق فوتبال را نمیدهند، از اینکه امکانات نیست و همه کمر همت بستهاند تا تیم ملی را زمین بزنند و آماده شکست تیم هستند. مرد پرتغالی، اما در آخرین بیانیه خود به نکته جدید و جالب توجه دیگری اشاره کرده که به نظر میرسد فدراسیون فوتبال حداقل اینبار نباید مقابل این سیاست سکوت کند.
سرمربی تیم ملی میگوید: «مثل همیشه پشت بازیکنانم را خالی کردهاند. هیچ احترامی حتی برای مسائل توافق شده، قائل نیستند. بازیکنانم از محل درآمدشان هزینه میکنند تا برای تیم ملی بازی کنند. آنها نمیتوانند این مسائل را بازگو کنند، اما من وظیفهام را انجام میدهم.»
اینجاست که باید یکی پیدا شود و این سؤال را بپرسد که کدامیک از بازیکنان با هزینه شخصی سر تمرین تیم ملی حاضر شده است که سرمربی تیم ملی اینگونه برای این هزینهها بیانیه صادر میکند؟!
البته شاید بتوان منظور کرش را متوجه شد. مثلاً بازیکنی بیتیم و بیکار، چون رامین رضائیان که حتی به اردو هم دعوت نشده، اما بنا بر دلایلی که کسی نمیداند به صورت مرتب در تمرینات چند روز اخیر تیم ملی حاضر شده است. شاید این نورچشمی کرش برای حضور در تمرینات از جیب خرج میکند که البته بیراه هم نیست و بالاخره برای گنجاندن نامش در لیست تیم ملی، حتی به زور باید دست به جیب شود.
صدور این قبیل بیانیهها و ایجاد سروصدا و حاشیه از سوی کارلوس کرش امری تکراری است، اما این حاشیه آخر، آن هم در شرایطی که کشور در شدیدترین بحران اقتصادی قرار دارد باید با پاسخی درست و به موقع روبهرو شود. کرش باید متوجه باشد که اینجا و در ایران فضا برای کار با دیگر کشورها متفاوت است. او بعد از هفت، هشت سال حضور در ایران امروز باید به خوبی بداند که کشور ما در تحریم است و شرایط کار کردن در ایران با دیگر کشورها فرق دارد. ما نمیتوانیم سر کیسه را تنها برای او و فوتبالیستهای تیم ملی شل کنیم تا آنها به راحتی آماده حضور در رقابتهای بینالمللی شوند، هرچند که در همین شرایط هم ۵ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار برای این تیم هزینه شده که ظاهراً به چشم او نمیآید.
سرمربی تیم ملی فوتبال باید این را به خوبی درک کند که بازیکن تیم ملی به وقتش برای اعتلای کشورش حتی باید دست به جیب شود. مگر ادعای مردمداری ندارند، مگر شرایط کشور را درک نمیکنند، مگر تا همینجا از بیتالمال کم برای آنها خرج شده است؟ پس این منتگذاریها برای چیست؟
تازه این پرسشها در شرایطی درست محسوب میشود که حرفهای آخر کرش درست باشد، والا همه خوب میدانیم که هیچ کدام از بازیکنان تیم ملی برای حضور در تمرینات ریالی از جیب خود خرج نمیکنند و این اوهام حاصل دشمنتراشیها و توهم همیشگی توطئهای است که در ذهن سرمربی تیم ملی میگذرد.
به نظر میرسد فدراسیون فوتبال و شخص رئیس آن باید اینبار پاسخ کرش را بدهند و نقطه پایانی بر این همه حاشیه و جار و جنجال بگذارند. کرش باید متوجه شود در روزهایی که رشتههایی، چون کشتی، فوتسال، کاراته و تکواندو با لغو سفر و اعزام تیمهای نصف و نیمه روبهرو میشوند یا با هزینههای شخصی به مسابقات میروند، تیم او در بهترین شرایط رسیدگی قرار دارد.