اصلاحطلبان کمی و کاستیهای نمایندگانشان در مجلس را همیشه پای نظارت استصوابی نوشتهاند؛ اینکه کاندیداهای اصلی شان رد صلاحیت شدهاند و آنها مجبور شدهاند نفرات دیگر و ضعیفتر را به مجلس بفرستند. اما در مورد شورای شهر هم که نظارت استصوابی وجود ندارد، همین ضعفها و شاید به نوعی بدتر وجود دارد. در واقع بهتر است اشکال را در جایی غیراز نظارت استصوابی جستوجو کنند و حتی سپاسگزار نظارت استصوابی باشند که نگذاشته سیاسیکاری در لیست بندی اصلاحطلبان بیشتر عیان شود. حالا سخنان محمود علیزاده طباطبایی، از فعالان اصلاحطلب و عضو شورای شهر منحله اول در روزنامه آرمان جالب توجه است. او دلیل دیگری برای حذف افراد از لیست امید ذکر میکند: «اصلاحطلبان بسیاری از چهرههای متخصص و متعهد را تنها به دلیل اینکه سهمیه هیچ حزب و گروهی نبودند در لیست خود قرار ندادند و با سهمیهبندی سیاسی لیست انتخاباتی خود را بستند. در شرایط کنونی یک جمع صد درصد اصلاحطلب مدیریت شهر تهران را برعهده گرفتهاند که با هم ناهمگن هستند»؛ و میگوید که لیست امید با خاله بازی بسته شده است: «افرادی باید در شورای شهر تهران حضور داشته باشند که به مدیریت شهری و چالشهای پیش روی آن آگاهی داشته باشند. این در حالی است که اصلاحطلبان در انتخاب اعضای لیست انتخاباتی خود «خاله بازی» کردند و یک لیست کاملأ سیاسی بستند. در نتیجه بحرانهای مدیریتی در شهر تهران نتیجه خاله بازی است.»
علیزاده طباطبایی در ادامه میگوید: «با جنجال و سروصدا به پا کردن نمیتوان تهران را مدیریت کرد و هرکسی از این مسیر حرکت کرده در نهایت به بن بست رسیده است. از سوی دیگر مدیریت شهر تهران باید با کمک و هماهنگی همه دستگاههای دولتی و حکومتی صورت بگیرد. در نتیجه تهران به یک مدیر باتجربه و ملی نیاز دارد که مورد تأیید نهادهای مختلف باشد و از حمایت بالای مردمی برخوردار باشد». با توجه به اینکه او عضو شورای شهر اول تهران بود که منحل شد، یعنی دارد از «یک راه طی شده» حرف میزند و بهتر است همفکران سیاسیاش در شورا توصیه او را جدی بگیرند. گرچه وقتی لیستی ماحصل باندبازی قدرت است، یقیناً خروجیاش مناسب نخواهد بود.