زمان زیادی باقی نمانده است. ۲۴ آبان آخرین فرصت برای تحویل دادن پست و رفتن است، اما گویا برخی هنوز به ماندن امیدوارند. البته عده‌ای تمکین از قانون را وظیفه خود می‌دانستند و با تحویل دادن استعفا کنار کشیدند. عده‌ای دیگر هم از سر ناچاری کنار رفتند، اما برخی، چون تاج و دوستانش با وجود تأکید بر تمکین از قانون همچنان برای بقا به هر ریسمانی چنگ می‌زنند.
تاج مثل خیلی دیگر از رؤسای بازنشسته فدراسیون‌هایی که باید طبق قانون ترک پست می‌کردند، ادعا می‌کند گفت‌وگویی با مسئولان آسیایی یا جهانی برای ماندن در پست خود نداشته است: «من با احدی لابی نمی‌کنم. این حرف‌ها، حرفهای رسانه‌ای است. اگر قانون بگوید که بروم، می‌روم و اگر قانون بگوید بمانم هم می‌مانم و به کارم ادامه می‌دهم.» واقعیت، اما این است که حرف و عمل رئیس و دیگر رفقایش در فدراسیون فوتبال با هم نمی‌خواند، خصوصاً که هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال با نزدیک شدن به موعد اجرای قانون منع تصدی بازنشستگان در تازه‌ترین اقدام خود در نامه‌ای به وزیر ورزش، خواستار اعلام موضع رسمی درباره شرایط فدراسیون شد. با توجه به آغاز رسمی، قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشسته‌ها از ۲۴ آبان‌ماه اجرا می‌شود.
در نامه‌ای که خطاب به سلطانی‌فر نوشته شده، آقایان خواستار آن هستند که بدانند فدراسیون فوتبال دولتی است یا نه، حال آنکه در صورت غیردولتی بودن هم آن‌ها ملزم به تمکین از قانون هستند.
رئیس فدراسیون فوتبال امیدوار بود جانبازی و ایثارگری بتواند مجوز محکمی برای ادامه کار باشد، اما نشد. گزینه بعدی، اما نامه‌نگاری با نهاد‌های بین‌المللی بود که البته رئیس فدراسیون فوتبال منکر آن شد. تاج و دوستان برای ماندن حتی راهی مجلس هم شدند. همانجایی که نمایندگان مردم در تصمیمی متفق‌القول، قانون کنار گذاشتن بازنشسته‌ها را امضا کرده بودند، اما دیدار با لاریجانی هم چاره‌ساز نشد و دل‌نگرانی‌هایی که فدراسیون‌نشین‌ها تحویل رئیس مجلس دادند برای یافتن راه چاره و پله فرار به نتیجه‌ای نرسید. حالا تنها راه باقیمانده اینفانتینو بود. حضور رئیس فیفا در تهران برای تماشای فینال لیگ قهرمانان آسیا و درخشش پرسپولیس می‌توانست زمینه ادامه کار بازنشسته‌های فدراسیون فوتبال را مهیا کند، اما این حربه نیز به در بسته خورد!
با وجود تمام شانتاژها، نگرانی بابت کنار رفتن بازنشسته‌های فدراسیون فوتبال وجود ندارد. اگرچه آقایان و همفکران آن‌ها در برخی رسانه‌ها طی این مدت سعی کردند تجربه‌های تلخ گذشته را یادآور شوند و از تعلیق فوتبال ایران به عنوان نتیجه کنار گذاشتن بازنشسته‌ها بگویند، اما مسئله مهم این است که قانون منع استفاده از بازنشسته‌ها را نه دولت که مجلس تصویب کرده و اعمال آن هیچگونه ارتباطی به دولت ندارد که بتوان آن را دخالت دولت عنوان کرد و دغدغه‌ای بابت حساس شدن فیفا و تعلیق فوتبال ایران داشت. در واقع در اساسنامه فدراسیون هم اگرچه نوشته شده که این ارگان دولتی نیست، اما در آن تأکید شده که براساس قوانین کشور اداره می‌شود و قانون منع استفاده از بازنشسته‌ها که قرار است تاج و برخی دیگر از دوستانش را از فدراسیون فوتبال بدرقه کند، قانون کشور است، نه دولت که بخواهد دغدغه‌ای بابت تعلیق ایجاد کند!
پرواضح است که فدراسیون‌نشین‌ها نیز به خوبی می‌دانند که این تقلا‌ها بی‌فایده است و باید به زودی چمدان به دست به سمت در خروجی فدراسیون فوتبال بروند، چراکه هیچ راهی برای ماندن نیست. با این حال به نظر می‌رسد بازنشسته‌های فدراسیون فوتبال که قصد ترک پست‌های خود را ندارند، می‌خواهند آخر هفته همگی با هم بروند، آن هم بدون دادن استعفا و با رها کردن کار که این اقدام احتمالی آن‌ها که ادعای تمکین از قانون را دارند، همخوانی ندارد!
