غلامرضا دباغیان - کارشناس کاراته
موفقیت تیم ملی کاراته در رقابت‌های جهانی اسپانیا حاصل تلاش‌های چند ساله‌ای است که به ثمر نشست. این تیم شامل نفراتی است که چند سال پیش به مسابقات جهانی فرانسه رفتند و مقام سوم را کسب کردند. سه قهرمانی متوالی در کومیته تیمی حاصل اعتماد به ملی‌پوشان باانگیزه‌ای است که حالا تجربه زیادی دارند. خوشبختانه کاراته کشورمان در مسیر پیشرفت قرار دارد، اما باید برای تداوم موفقیت‌ها به دو نکته مهم توجه کرد؛ پشتوانه‌سازی و حمایت از ملی‌پوشان. نفرات فعلی نیاز به پشتوانه دارند تا در آینده جوانان دیگری بتوانند جایگزین آن‌ها شوند. از طرفی بچه‌های تیم ملی برای حضور در تمرینات تمام زندگی خود را می‌گذارند و تمام‌وقت در اختیار تیم ملی هستند، در صورتی که اغلب آن‌ها مشکلات معیشتی دارند. انتظار می‌رود مسئولان چاره‌ای برای دغدغه‌های زندگی مدال‌آوران بیندیشند تا کاراته‌کاران بدون دغدغه تمام تمرکز خود را معطوف به تمرین و مدال‌آوری کنند. در چنین شرایطی قطعاً آن‌ها در مبارزات خود نیز بهتر عمل می‌کنند. ضمن اینکه این‌ها همان کسانی هستند که پرچم کشورمان را به اهتزاز درآوردند و این وظیفه ماست که از آن‌ها حمایت لازم را داشته باشیم. اگر از آن‌ها حمایت نکنیم قطعاً در آینده به مشکلات عدیده‌ای برمی‌خوریم، چراکه نگاه ما به المپیک و هدفمان موفقیت در این بازی‌هاست. شاید تیم ملی کاراته برای درخشش در توکیو نیازمند تغییراتی باشد، به همین خاطر باید جوانانی را تربیت کنیم تا پس از المپیک جایگزین تیم فعلی باشند و آینده کاراته ایران را تضمین کنند. در حقیقت این رشته مدال‌آور نیازمند نگاه مهربانانه مسئولان است. حمایت از ملی‌پوشان و کمک به آن‌ها کار سختی نیست و تشکیلات ورزش با مبلغی که به یک یا دو بازیکن فوتبال داده می‌شود، می‌تواند کل مشکلات معیشتی و دغدغه‌های روزمره کاراته را برطرف کند. بی‌شک تداوم موفقیت‌های کاراته در گرو حمایت‌ها و برنامه‌ریزی‌های مسئولان است.
