سرویس سبک زندگی جوان آنلاین- نگین خلج‌سرشکی: برخی جوانان و نوجوانان علیه خود یک جنگ نرم را آغاز کرده‌اند. انگار که قصد دارند روان خود را نرم نرم نابود کنند. جوانان داخل گود ایستاده‌اند و اصلاً از نامی که به آن‌ها می‌گویند خبر ندارند و کار خود را جالب‌ترین سرگرمی به حساب می‌آورند، اما افراد خارج از گود به آن‌ها معتاد‌های مدرن می‌گویند. در واقع این نوع اعتیاد به ظاهر سالم به نظر می‌رسد، اما در باطن می‌تواند به اندازه اعتیاد شیمیایی خانمان‌سوز باشد. اعتیاد مدرن از درون فرد جوان را می‌سوزاند، وقت ارزشمند او را می‌سوزاند، نیروی کار و تحرک او را ساکت و کم‌کم مغز او را هم کوچک می‌کند. پس خانمان‌سوز بودن فقط در نابودی خانه و خانواده خود نیست بلکه می‌تواند خودسوزی هم به حساب بیاید و خودسوزی روانی بدترین نوع قتل نفس است، زیرا جوانی که توانایی ابتکار و خلاقیت خود را در عوض کارآفرینی به پای پیامک‌آفرینی و پست اینستاگرام‌آفرینی می‌گذارد به نوعی قتل نفس مرتکب شده است.
مراقب اعتیاد مدرن جوانان باشیم
اعتیاد مدرن یعنی همین وابستگی به یک صفحه شیشه‌ای که اگر نباشد آب و هوا و خوراک و پوشاک هم برای برخی جوانان معنی ندارد! اصلاً باید در هرم نیاز‌های انسانی یک بخش مجزا به اینترنت اختصاص بدهند و به طور دقیق‌تر باید در کنار نیاز‌های اولیه مانند آب و هوا و مسکن قرار بگیرد! البته اعتیاد مدرن فقط به اینترنت ختم نمی‌شود بلکه خیلی گسترده‌تر از این حرف‌ها است. عادت به عدم رضایت همیشگی از ظاهر خود، عمل‌های پی در پی زیبایی، ورزش بدنسازی فقط با هدف بازو بزرگ کردن و یا گز کردن خیابان‌های بالای شهر با خودرو هم نوعی اعتیاد مدرن به حساب می‌آیند. اعتیاد مدرن یعنی جنون برای خرید لوازم آرایشی. اعتیاد مدرن یعنی اگر هر ماه چند دست لباس نو نخرم، مرده‌ام. حتی معتاد مدرن یعنی جوانی که فکر می‌کند در تاریک‌ترین نقطه کافه نشستن و سیگار به لب داشتن و افسرده بودن یعنی حالتی از دغدغه‌مندی، اما نمی‌داند که این سبک زندگی آدم‌های درمانده است و اعتیاد به جلب محبت دیگران به حساب می‌آید. البته این نوع اعتیاد‌های مدرن فقط مخصوص گروه سنی نوجوان و جوان به حساب نمی‌آید بلکه بسیاری از بزرگسالان را هم به ورطه خودسوزی روانی رسانده است. این نوع اعتیاد‌ها به یک بیماری جمعی تبدیل شده است. بیماری روانی که خیلی از کمبود‌ها را پررنگ‌تر هم می‌کند. چرا یک جوان باید از هر وعده خوراک خود در اینستاگرام پستی بگذارد؟
جوانی که نتواند خود را در جمع خانوادگی ابراز کند پس کمبود توجه پیدا می‌کند و همین است که از لحظه به لحظه تفریح و خوراک و پوشاک خود یک نقاب کاذب از شادی می‌سازد. اگر کمی به رفتارهای خود توجه کنیم متوجه خواهیم شد که اولین نخ سیگار را خودمان به دست جوانان و نوجوانان می‌دهیم. اگر انسانی از ظاهر خود به طور همیشگی ناراضی است و فکر می‌کند با هزاران عمل الکی زیبایی می‌تواند برازنده شود پس به طور احتمالی دلایل دیگری هم می‌تواند داشته باشد و نباید فقط انگشت اتهام اعتیاد مدرن را به سمت او ببریم. شاید هیچ وقت، هیچ کس به او نگفته است که تو زیبایی و اگر شخصی تو را بخواهد باید تمام تو را بپذیرد و نه فقط بینی زیبا و گونه‌های زیبای تو را.
اعتیاد همیشه برای پر کردن جای خالی یک چیز دیگر وارد زندگی آدم می‌شود. فرقی هم ندارد که این اعتیاد مدرن باشد و یا شیمیایی و به مواد. اعتیاد یعنی عادت کردن و وابسته بودن. اعتیاد مانند چسب زخم است و بر روی زخم‌هایی می‌زنند که از نبود مسائلی مهم‌تر حاصل شده‌اند. اعتیاد باعث می‌شود حتی برای دقایقی خیلی چیز‌ها فراموش شوند و نوعی مسکن موقت است. فرقی هم ندارد مدرن یا غیرمدرن. در اصل، نفس عمل است که کم‌کم از هر دردی می‌تواند دردناک‌تر بشود.
وقتی جوانان زود پیر می‌شوند
اعتیاد به اینترنت بدترین نوع اعتیاد مدرن است. این اعتیاد نه تنها جسم بلکه روان افراد را هم رنجور و بی‌جان می‌کند. تنها چیزی که در معرض خطر است فقط چشم نیست بلکه اعتیاد اینترنتی حافظه را به مرور کاهش می‌دهد و مغز را کوچک می‌کند، زیرا حجم وسیعی از اطلاعات وارد مغز می‌شود که با آن‌ها نمی‌توان کاری انجام داد و هیچ‌گونه کارایی ندارند و ذخیره‌سازی این اطلاعات بسیار نیروی مغز را تحلیل می‌برد. اطلاعات ورودی زمانی برای مغز مفید هستند که بتوان در جهت خروجی و کارآمدی از آن استفاده کرد. وقتی ذهن از توانایی تحلیل خود در جهت ابتکار، ابداع و کارآمدی استفاده نکند پس به تدریج ضعیف‌تر می‌شود. ذخیره حجم گسترده‌ای از اطلاعات که هیچ سودمندی ندارند فقط ذهن را خسته‌تر می‌کند و آن زمانی که مغز باید فعالیت کند دیگر توان درک و تحلیل ندارد و همین رکود تدریجی سبب اختلال آلزایمر و پیری زودرس مغز می‌شود. در نظر بگیرید بدنی ۲۰ ساله با مغزی ۵۰ و ۶۰ ساله چه هماهنگی خواهد داشت؟ مغزی خسته و پیر دیگر نمی‌تواند به بدن دستور تحرک و جوانی بدهد، در نتیجه، فرد منزوی، بی‌تحرک و بی‌جان می‌شود. با این وصف، اعتیاد اینترنتی و اعتیاد شیمیایی هر دو نیروی جوانی را نابود می‌کنند.
ترک عادت همیشه هم موجب مرض نمی‌شود
ضرب‌المثل معروفی که می‌گوید «ترک عادت موجب مرض است» همیشه هم درست و پایا نیست، بلکه اگر به اعتیاد و عادت خود ادامه دهید پس از چاله به چاه و از چاه به قعر زمین خواهید رفت، در نتیجه، یک زمانی باید در مقابل عادت‌های غلط ایستاد. اگرچه، ترک اعتیاد در ابتدا دردناک و آزاردهنده است، اما همیشه گفته‌اند که آسایش بعد از تحمل سختی‌ها فرامی‌رسد. پس باید یک بار شکست را بپذیرید تا بتوانید از نو خود را بسازید. همیشه برداشتن پله اول سخت است، اما همیشه سخت نمی‌ماند. پس خود را با جمله‌هایی مانند ترک عادت موجب مرض است هیچ وقت سرگرم نکنید و سر خود را گرم تغییر و تحول بکنید. اول راه این حرف‌ها کمی تکراری و کلیشه‌ای به نظر می‌رسند، اما باید خود را باور کنید. همیشه با خود بگویید که ابزار و سلاح لازم را در دست دارید و پیروزی یا شکست در این جنگ به خود شما بستگی دارد.
اشتباه بسیاری از مردم این است که اعتیاد را فقط در مصرف موادی خاص می‌دانند در صورتی که عادت به هر چیزی اعتیاد می‌آورد. یکی از سخت‌ترین انواع اعتیاد مدرن را هم می‌توان خشکسالی روانی نامید. افرادی که به کهنه فکر کردن، بی‌معنی حرف زدن و تفکرات غم‌زده عادت کرده‌اند هم به اعتیاد دچار هستند و فقط نوع اعتیاد آن‌ها کمی‌متفاوت است. امروزه در عصری قرار داریم که افراد باید سطح مطالعه خود را افزایش دهند و هر روز خود را به‌روز کنند. افراد باید یاد بگیرند که از پیشرفت علم به بهترین شکل استفاده کنند و تلفن همراه و اینترنت و رایانه‌ها را فقط برای بازی و پیام‌رسانی به کار نگیرند. در نتیجه، افرادی که در همان دنیای قدیمی و بدون پیشرفت خود زندگی می‌کنند هم دچار اعتیاد هستند، زیرا به این سبک زندگی عادت کرده‌اند. خشکسالی روانی برای آن‌ها عادت شده است. این خشکسالی روانی شامل تمامی گروه‌های سنی است. کسی که خود را ارتقا نمی‌دهد به طور تدریجی دچار خشکسالی روانی می‌شود. در نهایت، بعد از تمامی این حرف‌ها باید گفت: هر چیزی که از حد خارج بشود می‌تواند اعتیاد باشد. انسان به طور چند بعدی خلق شده است پس نباید تمام وجود خود را فقط به یک کار اختصاص دهد.
