به گزارش جوان، سید محمد حسینی، دبیرکل کانون در این جلسه اعلام کرد به‌زودی کنگره ملی کانون با حضور اساتید متعهد و انقلابی از دانشگاه‌های ۳۱ استان کشور برپا می‌شود و ۱۷ عضو جدید شورای مرکزی انتخاب می‌شوند. حسینی در پاسخ به این سؤال که گزینه کانون برای انتخابات ریاست جمهوری کیست، به این نکته اشاره کرد که اولویت و تمرکز فعالیت‌های کانون در سال ۹۸ معطوف به انتخابات مجلس شورای اسلامی است، که تحول در آن و انتخاب نمایندگان ولایی و مردمی ضرورت کنونی انقلاب است و بسیاری از آسیب‌های فعلی به دلیل ضعف و فشل بودن مجلس فعلی است که بعد از مجلس ششم پر اشکال‌ترین مجالس بعد از انقلاب است و درصورت تغییر اساسی دومینوی کنار رفتن غربگرایان از دولت و شورا‌ها شروع می‌شود.
در این نشست یک روزه همچنین حجت‌الاسلام رستمی، رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها به نقل از امام خامنه‌ای گفت: تردیدی در افول و فروپاشی قریب الوقوع تمدن غرب وجود ندارد با هدف‌گذاری درست و برنامه‌ریزی هوشمندانه می‌توان تمدن نوین توحیدی و اسلامی را به عنوان تمدن جایگزین مطرح کرد.
دکتر پور ابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس و عضو شورای مرکزی کانون دیگر سخنران مراسم بود که به تشریح جنگ اقتصادی امریکا و بررسی لایحه بودجه سال ۹۸ پرداخت و بر این نکته تأکید کرد که اگر اقدامات اقتصادی دولت مبتنی بر کار کارشناسی و در نظر گرفتن راهکار‌های صاحب‌نظران و کارشناسان دلسوز اقتصادی و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های ملی ونیز همکاری‌های منطقه‌ای باشد، مسیر عبور از مرحله دشوار کنونی سریع‌تر فراهم می‌شود. دکتر پورابراهیمی در ادامه بر لزوم پیشگیری از فرار مالیاتی دلالان و سرمایه‌دارانی که به لطایف‌الحیل از پرداخت مالیات خودداری می‌کنند تأکید کرد و افزود: اگر دولت از کارآمدی لازم برخوردار بود، می‌توانست تهدید اقتصادی فعلی را به فرصت پایان دادن وابستگی بودجه به فروش نفت تبدیل کند و درآمد نفت کلاً به حساب صندوق توسعه واریز شود. وی در توضیح ضعف نظارتی مجلس گفت: از مجلسی که در تراز انقلاب اسلامی نیست نباید توقع تصمیمات و اقدامات انقلابی داشت. دکتر خرمشاد دبیر شورای راهبردی روابط خارجی سخنران بعدی بود که با تبیین تحولات چهاردهه گذشته گفت: به رغم تهدید‌ها و تحریم‌ها بدون تردید اینک ایران به یک قدرت منطقه‌ای خود بنیاد بعد از ۴۰ سال تبدیل شده و این واقعیتی است که سیاستمداران و نظریه‌پردازانی، چون کوهن و هانتینگتون هم بر اساس تقسیم باندی‌های خود به قدرت برتر، قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای و قدرت‌های منطقه‌ای درجه ۲، به آن اذعان دارند.
