سرويس ورزش جوان آنلاين: ۴۴ سال از آخرین باری که فوتبال ایران موفق به حضور در المپیک شد میگذرد. ۴۴ سالی که گاه بدشانسی، گاه ناداوری و گاه عدم برنامهریزی درست و حمایت نکردن مانع از حضور فوتبال ایران در المپیک شد. المپیکی که حالا امید زیادی وجود دارد که کرانچار طلسم سیاه آن را بشکند و یکی از تیمهایی باشد که راهی توکیو ۲۰۲۰ میشود.
تاریخچه فوتبال ایران در المپیک
فوتبال ایران در طول تاریخ المپیک تنها سه مرتبه موفق به حضور در این مسابقات شده است. المپیک ۱۹۶۴ توکیو، المپیک ۱۹۷۲ مونیخ و المپیک ۱۹۷۶ مونترال. ایران البته سال ۱۹۸۰ نیز جواز حضور در المپیک مسکو را کسب کرد، اما به نشانه اعتراض اشغال افغانستان توسط شوروی، این رقابتها را تحریم کرد تا سوریه جایگزین ایران شود. حالا بعد از ۴۴ سال، تیم ملی امید، امید زیادی دارد تا با کرانچار طلسم سیاه این همه سال را بشکند و جواز حضور در المپیک را کسب کند. شاگردان کرانچار برای طی کردن مسیر انتخابی المپیک دوم، چهارم و ششم فروردین ماه سال آینده به ترتیب از ترکمنستان، یمن و عراق پذیرایی میکند.
اصلیترین حریف یاران کرانچار
سرسختترین حریف ایران در مرحله نخست انتخابی المپیک ۲۰۲۰ بدون شک عراق است. عراق یکی از قدرتمندترین تیمهای آسیا در رده سنی زیر ۲۳ سال است که در چهار دوره اخیر دو مرتبه موفق به حضور در المپیک شده است. این تیم در المپیک آتن بالاتر از کاستاریکا، مراکش و پرتغال به عنوان صدرنشین گروه چهارم راهی یک چهارم نهایی شد و با عبور از سد استرالیا در جمع چهار تیم برتر رقابتها قرار گرفت، اما با توجه به شکست ۳بریک از پاراگوئه در مرحله نیمه نهایی و شکست یک بر صفر از ایتالیا در نهایت به رتبه چهارم رسید. از دیگر موفقیتهای عراقیها در این رده سنی میتوان به دو حضور در بازیهای آسیایی اشاره کرد که هر دو حضور نیز با کسب مدال همراه بود! (نایبقهرمانی در بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه و کسب برنز بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو). عراقیها همچنین از سه حضور در رقابتهای زیر ۲۳ سال قهرمانی آسیا، قهرمانی ۲۰۱۳ عمان، برنز ۲۰۱۶ قطر و حضور در یک چهارم نهایی ۲۰۱۸ چین را در کارنامه دارند. تیم زیر ۲۳ سالههای عراق، اما در المپیک قبلی موفقیت چندانی نداشت و با قبول سه تساوی برابر دانمارک، برزیل و آفریقای جنوبی در رتبه سوم گروه خود جای گرفت و از صعود به یک چهارم نهایی بازماند، اما این تیم بدون شک این بار برای جبران ناکامی المپیک ریو آمده است و برای توکیو برنامههای ویژهای دارد. از جمله بازیکنان تأثیرگذار تیم عبدالعنی میتوان به نامهایی، چون احمد عبدالرضا، خضور علی، علی خادم محمد، حسین علی الساعدی، بشار رسن، ابراهیم بایش، صفا هادی، امجد عطوان، علاء عباس، ولیدکریم، احمد عباس و امیر صباح اشاره کرد که در این بین بشار، بازیکن پرسپولیس بازوبند کاپیتانی را بر بازو دارد.
تیمهایی با کارنامههای منفی!
ترکمنستان و یمن، دیگر همگروههای ایران در این مسابقات، اما برخلاف عراقیها سابقه چندان درخشانی در رده سنی زیر ۲۳ سال ندارند. در کارنامه یمن تنها یک حضور در بازیهای آسیایی دیده میشود که آنهم به ۲۰۰۲ بوسان برمیگردد که در گروه دوم با کسب ۳ امتیاز پایینتر از تایلند و امارات و بالاتر از ویتنام در جایگاه سوم ایستاد و از صعود به مرحله یک هشتم نهایی بازماند. تنها حضور یمن در مسابقات کشورهای اسلامی هم به سال ۲۰۰۵ عربستان برمیگردد که موفق به صعود از گروهش نشد. یمنیها دو مرتبه به نیمه نهایی رقابتهای زیر ۲۳ سال قهرمانی آسیا راه یافتند، اما در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ حتی یک امتیاز هم کسب نکردند و مرتبه اول با سه شکست متوالی برابر سوریه، امارات و کره شمالی از مرحله گروهی حذف شدند و مرتبه دوم با سه باخت برابر کرهجنوبی، عراق و ازبکستان بود که اوت شدند! هدایت این تیم را مصطفی السحلی بر عهده دارد. ستاره یمنیها احمد عبدالحکیم السروری ۲۰ ساله و بازیکن خط میانی تیم ملی بزرگسالان این کشور است که در ۱۸ بازی ملی خود دوگل به ثمر رسانده است و در تیم سنترال برزیل بازی میکند. طبق آمار و ارقام ترکمنستان در این رده سنی حتی از یمن هم ضعیفتر است، چراکه تیم ملی زیر ۲۳ سالههای این کشور تاکنون در رقابتهای مرحله نهایی انتخابی المپیک و بازیهای کشورهای اسلامی حضور نداشتند و تنها سابقه دو حضور در رقابتهای آسیایی (۲۰۰۲ بوسان و ۲۰۱۰ گوانگژو) را میتوان در کارنامه این تیم دید که بهترین نتیجه کسب شده توسط این تیم در بازیهای آسیایی به ۲۰۱۰ برمیگردد که با کسب ۴ امتیاز در گروه دوم پایینتر از ایران و بالاتر از ویتنام و بحرین به مرحله یک هشتم نهایی رسید، اما با شکست برابر تایلند از راهیابی به یک چهارم نهایی بازماند. سکان هدایت این تیم را احمت آقامیرادف به عهده دارد و شاخصترین بازیکن آن نیز رسول هوجایف بازیکن تیم آلتین اسیر است که در تیم ملی بزرگسالان ترکمنستان بازی میکند.