سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: مادر شهیدان سجادیان در گفت‌وگو با روزنامه جوان که در ۲۲ دی ماه سال ۹۴ منتشر شده است، گفته بود: «در پشت جبهه هر کاری از دستم بر می‌آمد انجام می‌دادم. در همین اثنا با شنیدن خبر شهادت همسرم بازگشتم. اگر کسی به سید حمزه می‌گفت که شما چهار شهید داده‌اید و دین خودتان را به اسلام و انقلاب داده‌اید، خیلی ناراحت می‌شد و می‌گفت: «آن‌ها رفته‌اند برای خودشان رفته‌اند و من هم باید به وظیفه خودم عمل کنم.» همیشه حتی به داماد‌های خود هم می‌گفت: جبهه را خالی نگذارند. سید داود متولد ۱۳۴۰، بعد از مدت‌ها حضور در جبهه، ۱۰ اردیبهشت ۶۱ در عملیات الی بیت‌المقدس در منطقه نورد اهواز شهید شد. سید کاظم متولد ۱۳۴۳ در روند آزادسازی خرمشهر، عملیات الی بیت‌المقدس همراه با برادرش سید داود با اصابت ترکش از پشت سرش به شهادت رسید. سید کریم متولد ۱۳۴۵ در روند اجرای عملیات والفجر مقدماتی در فکه در دی ماه ۱۳۶۱ مفقود‌الاثر شد و در نهایت در سال ۱۳۷۲ آنچه از پیکرش باقی مانده بود، به دست خانواده رسید. سید ابوالقاسم متولد ۱۳۲۹ بود که در فروردین ماه ۱۳۶۲ طی عملیات والفجر یک در ابوغریب به شهادت رسید و پیکرش سال ۱۳۷۳ به خانه برگشت.
پدر شهیدان نیز در اعزام سوم خود به جبهه‌های جنگ تحمیلی در تاریخ ۱۰ دی ماه ۶۵ شاهد و ناظر همه عملیات‌های حال و آینده شد و شلمچه را کربلا و سکوی عروج خود کرد و در سه راهی شهادت به آرزوی دیرینه‌اش رسید و خود را به فرزندان شهیدش رساند.
این مادر شهیدان که متولد ۱۳۰۵ و اهل روستای جورد از توابع شهرستان دماوند در استان تهران بود پس از عمری صبر و جهاد سرانجام به فرزندان و همسر شهیدش پیوست.
