سال ۱۴۰۱ دومین سال تجربه «طرح هویت محلات» در حوزه هنری استان سیستان‌و‌بلوچستان بود. هدف از این طرح، معرفی آداب، رسوم و هنر بخش‌های مختلف استان به مردم نقاط مختلف کشور و همچنین ایجاد هویت مشترک و انگیزه‌بخش، در مردم بخش‌های مختلف استان است. حوزه هنری در اجرای این طرح نگاه جدی به تولید محصولات کیفی در حوزه مستند داشته است، به همین منظور حوزه هنری استان، از هنرمندان برجسته و موفق برای تولید چندین مستند هویتی در محلات کم‌برخوردار دعوت به عمل آورد. تلاش حوزه این بود که در طرح هویت‌بخشی، هنرمندانی را دعوت به فیلمسازی مستند کند که به لحاظ کیفی دارای نگاهی نو و چشم اندازی وسیع هستند. یکی از مستند‌هایی که با همین نگاه تولید شد مستندی به نام «دست به دست» است. این مستند به کارگردانی محمدعلی رخشانی‌صابر از مستندسازان بومی استان سیستان‌و‌بلوچستان با چندین تجربه ملی و بین‌المللی تولید شده است. محمدعلی رخشانی‌صابر خود به واسطه تعلقش به قوم بلوچ‌از همان ابتدا نسبت به این پروژه بسیار دقیق و دغدغه‌مند بود تا بخشی از هویت در استان و مخصوصاً منطقه بلوچستان را بازشناسی و بازسازی نماید. دست به دست با پرداختن به موضوع هنر سوزن‌دوزی در میان زنان بلوچستان و گریزی به زندگی بزرگانی، چون مهتاب نوروزی (از مشاهیر سوزن‌دوزی استان و شهرستان ایرانشهر) سعی در بازنگری و ترمیم چهره و هویت محلی در محله و در سطح کلان‌تر دارد.
رخشانی‌صابر درباره سابقه فیلمسازی خود می‌گوید: «حدود ۲۰ سال است در حوزه فیلم مستند فعالیت دارم. نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی حرفه من است. لیسانس فیلمسازی دارم و دارای درجه ۲ هنری از وزارت ارشاد هستم. عمده فعالیتم با فیلم‌هایی در زمینه انسان‌شناسی، قوم شناسی و موضوعات شاعرانه در استان سیستان‌و‌بلوچستان بوده است.»
او درباره مستند دست به دست توضیح می‌دهد: «ابتدا حوزه هنری استان سفارش کاری را داد که محوریت آن بحث هویت‌بخشی که دو سال است در حوزه پیگیری می‌شود، باشد. این برای خود من نیز از مهم‌ترین دغدغه‌های فیلمسازی است. دوست دارم هویت و اصالت مردمم که ریشه در تمدن و فرهنگ و هنر ایران دارد، بیشتر شناخته شود، زیرا معتقدم از دل همین هویت است که رشد و توسعه فیلمسازی اتفاق می‌افتد.»
رخشانی‌صابر درباره روند ساخت این مستند اضافه می‌کند: «سعی کردم ابتدا در تحقیقات میدانی سراغ محله‌ها و مردم بروم و داشته‌ها و نداشته‌های‌شان را بررسی کنم. در این مرحله، به طبع شما با کمبودها، فقر و مسائل عمرانی منطقه مواجه خواهید شد، ولی در دل کار احساس کردم نشان دادن بخش سوزن‌دوزی و توانمندی زنان و دختران بلوچ ایرانشهر در این هنر، به خصوص محله اسدآباد می‌تواند به هویت و توسعه منطقه در آینده کمک کند. در فیلمم حین پرداختن به این هنر می‌توانستم به مسائل و مشکلات منطقه هم تاحدی بپردازم، برای همین هم تمرکز فیلم را روی سوزن‌دوزی، یادگار مهتاب نوروزی و سه نسل زنان و دختران بلوچ که با این هنر توانسته‌اند افتخارات ملی و جهانی کسب کنند و باعث کارآفرینی شوند، گذاشتم.»
وی دراین باره می‌افزاید: «ما با گوش دادن به حرف‌های مردم محلی توانستیم به برخی شخصیت‌ها تا حدودی نزدیک شویم و پای صحبت‌ها و دغدغه‌های‌شان بنشینیم، با این کار تلاش کردیم تلفیقی از نسل‌های مختلف زنان بلوچ فعال در زمینه صنعت سوزن‌دوزی ایجاد کنیم که هر کدام به نوبه خود برای بالابردن سطح کیفی هنرشان درتلاش هستند. یکی از مهم‌ترین نکاتی که در مستند دست به دست دنبال می‌شود شناخت جامعه بلوچ خصوصاً بانوان آن است.»
و کلام آخر او: «فیلم‌های مستند در کل جای خودشان را هر روز بیش از پیش در دل مردم باز می‌کنند، زیرا به شکل واقع‌گرایانه به مسائل، مشکلات و استعداد‌های بلقوه مردم می‌پردازند. شاید با دیده شدن همین فیلم‌ها توسط مسئولان باری از روی مشکلات مردم این نواحی برداشته شود یا استعداد و هنر آن‌ها بهتر دیده شود و امکانات رشدشان فراهم گردد. از طرفی برای خود مردم منطقه هم این مستند‌ها می‌توانند انگیزه‌بخش باشند. اگر فیلم مستندی به این اهداف برسد، به رسالت خودش عمل کرده است. برنامه خود من همچنان و مثل همیشه ساخت فیلم مستند است، چه در ایران و چه هر کجا که باشم، رسالت من در زندگی نمایش و پرداخت خلاقانه به واقعیت‌هاست تا جهان خودم را بهتر بشناسم و بتوانم با فیلم مستند دنیای آدم‌های دیگر و سبک زندگی‌های مختلف را برای سایرین به نمایش بگذارم.»
گفتنی است مستند «دست به دست» که از تولیدات حوزه هنری استان سیستان‌و‌بلوچستان است، روز یک‌شنبه ۲۱ خردادماه از شبکه مستند سیما پخش شد.
