جوان آنلاین: اگر حتی یکبار هم به‌عنوان یک خانم که دغدغه پوشش شرعی دارد تجربه اتاق عمل چه برای عمل سزارین و چه برای عمل‌های درمانی را داشته باشید، حتما می‌دانید که پوشش‌های اتاق جراحی برای بیماران خانم بسیار آزاردهنده است و خانم‌هایی که دغدغه پوشش دارند، علاوه‌بر تحمل اضطراب لحظه عمل و حتی زجر دوران نقاهت بعد از آن، باید بابت پوشش نامناسب‌شان در اتاق جراحی معذب باشند. به‌گونه‌ای که درخواست پوشش مناسب برای زنان و همچنین تکنسین یا متخصص بیهوشی در اتاق عمل با توجه به این نوع پوشش یکی از دغدغه‌های آنان بوده است. دغدغه‌ای که گهگاه تبدیل به پویش‌های خبری و مطالبه‌گونه از مسئولان ذی‌ربط شده است.
به گزارش فرهیختگان، چندی قبل محمدحسین طاهراکردی، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر ایران از طراحی لباس جراحی مناسب بیماران برای اتاق عمل خبر داد و گفت سازمان‌های مختلفی از جمله تامین اجتماعی برای طراحی این مدل لباس‌ها با آنها همکاری کرده‌اند. با وجود اینکه همواره انتقادهای جدی به عملکرد ستاد امر به معروف و نهی از منکر درخصوص مساله حجاب چه در این دوره و چه در دوره هاشمی‌گلپایگانی وارد بوده است، این اقدام ستاد برای آرامش روحی و روانی زنان محجبه در مراکز درمانی به‌خصوص در یکی از سخت‌ترین روزهای زندگی‌شان را می‌توان دغدغه درست و بجایی دانست که اتفاقا باید از آن دفاع کرد. به همین خاطر ساماندهی و بازتولید لباس‌های بیماران در اتاق‌های جراحی یکی از دغدغه‌های به جای مردم بوده که رسیدگی به آن نه دودستگی اجتماعی به همراه دارد و نه قرار است تبدیل به امر سیاسی شود. موضوعی که به نظر می‌رسد برخی فعالان سیاسی به هر دلیلی آن را درک نکرده‌اند.
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی در واکنش به این خبر گفته است: «جامعه به دلیل این افراط‌ها فاصله بیشتری با دین پیدا می‌کند.» و مسئولیت این فضای تلخ را گردن روحانیون انداخته است و اولویت سیاسی و مذهبی یک جامعه را رفاه دانسته است. اینجا باید از آقای ابطحی پرسید که مطالبات بحق و بجای برخی بانوان کشور از دستگاه‌های حاکمیتی که باعث رنجش بیشتر آنها در دوران بیماری شده است و یک مساله بسیار جزئی اما مهم در مراکز درمانی کشور است چه ربطی به دستگاه‌های اقتصادی و رفاهی کشور دارد؟ آیا طراحی و تولید لباس‌های مناسب برای بیماران قرار است جای فعالیت‌های اقتصادی در جهت بهبود وضعیت رفاهی در کشور را تنگ کند؟ یا آنکه اگر زنی بخواهد در دوران بیماری‌اش لباس متناسب بیمارستان در اختیارش قرار دهند و بدنی که قرار است به دلیل موارد بهداشتی اتاق عمل فقط با یک لایه لباس پوشیده شود از طراحی و پوشش محفوظ‌تری برخوردار باشد. به گفته ابطحی این به مبانی دیانت آسیب جدی زده است؟ یا اینکه به مشارکت سیاسی که ابطحی گفته است آسیب وارد کرده است؟
برخی از منتقدان این موضوع گفته‌اند باز بودن لباس‌ها و گان‌های اتاق جراحی دلیل علمی دارد و ممکن است در مواقع خاص و در برخی عمل‌ها نیازمند رجوع به این مناطق از بدن که پوشش آزادتری دارد شود که این مطالبه را به وجود می‌آورد که برای طراحی این لباس تمام نکات علم پزشکی و مشکلاتی که ممکن است در وضعیت اضطراری برای بیمار به وجود می‌آید رعایت شود تا سلامت بیماران در اتاق عمل در هیچ شرایطی به خطر نیفتد. عملکرد ستاد امر به معروف و نهی از منکر در ادوار مختلف خودش همواره مورد نقد بوده است، یکی از نقدهای جدی به این ستاد اظهارنظرهای دبیران آن بوده است که مساله حجاب را که به نظر رهبر انقلاب مساله چندم کشور هم نبود تبدیل به مساله اول کشور کردند و بر دوقطبی‌سازی‌ها و تنش‌های اجتماعی دمیدند و با برخی کج‌سلیقگی‌ها و تندروی‌ها بر آتش التهابات دمیدند. اما از آنجایی که این بار پاسخ به یک مطالبه درست بوده است باید گفت این دست اظهارنظرهای دم‌دستی درباره مساله حجاب که قرار است به یک نیاز اجتماعی به دور از سیاسی‌شدن‌ها پاسخ بدهد از سوی چهره‌های سیاسی نیز بیشتر یک بازی رسانه‌ای تبلیغاتی است.
بهتر است برخی فعالان سیاسی به جای آنکه نسبت به هر مساله‌ای یک الگوریتم ازپیش‌آماده‌شده داشته باشند و سریع محتوای تازه را در آن جای‌گذاری کنند نسبت به اقدامات درستی که انجام می‌شود موضع‌گیری‌های غیربازاری و درستی بگیرند. امیدواریم ستاد امر به معروف و نهی از منکر نیز در ادامه فعالیت‌های خود بتواند اقدامات این ستاد را در مسیر مهم‌ترین ماموریت خود پیش ببرند که رهبری روی آن تاکید داشتند و این‌طور که می‌فرمایند: «امر به معروف و نهی از منکر حوزه‌های گوناگونی دارد، مهم‌ترین آن حوزه مسئولان است، یعنی شما باید ما را امر کنید به معروف و نهی کنید از منکر.»
