جوان آنلاین: کانال تلگرامی اندیشکده تبیین نوشت:
پاسخ ایران به حمله رژیم صهیونیستی به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق به گونه‌های مختلفی تاثیراتی مثبت بر موقعیت نیرو‌های مقاومت فلسطین در غزه داشته است.
یک تاثیر فوری آن این بوده است که باعث تعویق حمله رژیم صهیونیستی به رفح شده است. به گزارش سی‌ان‌ان با استناد به دو منبع اسرائیلی براساس برنامه ارتش اسرائیل که کابینه جنگ آن را تأیید کرده بود، قرار بود نخستین گام‌های ارتش این رژیم برای آغاز عملیات زمینی در رفح از ۲۷ فروردین آغاز شود.
فراتر از این «عاموس یادلین» رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی معتقد است حمله ایران به مواضع این رژیم در سرزمین‌های اشغالی «می‌تواند به یک تغییر استراتژیک در جنگ و یا حتی به پایان آن منجر شود». او مدعی شد «حماس به اندازه کافی تضعیف شده و اسرائیل حالا می‌تواند در ازای آزادی تمام گروگان‌ها، با آتش‌بس دائمی و خروج از غزه موافقت کند».
تاثیر دیگر این عملیات این بوده است که به دلیل تمرکز رژیم صهیونیستی بر رویارویی با ایران فشار بر روی رزمندگان فلسطینی در میدان را کاهش داده است و در نتیجه فضای عملیاتی بیشتری برای مقاومت غزه ایجاد می‌شود.
همچنین در سطح ملت فلسطین چه در غزه و چه در کرانه باختری روحیه‌ای بهتر و امید بیشتری به پیروزی پس از ۶ ماه جنگ پیدا می‌کنند. عملیات ایران بار جنگ رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه را کاسته است. زیرا اسرائیل با توجه به شرایط جدید و امکان رویارویی در مرز‌ها با لبنان و سوریه به خروج بیشتر نیرو‌های خود از غزه اقدام کرده است. علاوه‌براین، پس از عملیات ایران، آمریکایی‌ها نیز به منظور جلوگیری از انفجار کنترل نشده اوضاع منطقه برای توقف جنگ به کابینه نتانیاهو فشار بیشتری وارد می‌کنند.
عملیات ایران یک تاثیر راهبردی بلندمدت نیز دارد. گسترش وحشت در بین اقشار صهیونیست‌ها مهمترین نتیجه حمله ایران به اسرائیل است. هرگونه احساس ناامنی و عدم اطمینان می‌تواند بخش بزرگی صهیونیست‌ها را به فرار از سرزمین‌های اشغالی وادار کند و با حمله ایران این اتفاق در حال رخ دادن است.
با توجه به این موارد پس از عملیات ایران مقاومت غزه دارای فضایی مثبت هم در مذاکرات و هم در میدان مبارزه است و در مقابل فشار بر روی رژیم صهیونیستی در حال افزایش است؛ بنابراین مقاومت غزه می‌تواند بیشتر امیدوار باشد که مطالباتی را که تاکنون بدست نیامده است به دست آورد.
