جوان آنلاین: اثری که هم‌اینک در معرفی آن سخن می‌رود، خاطرات عالم مجاهد و خدوم زنده‌یاد آیت‌الله ابراهیم امینی را در بردارد. این مجموعه یکی از طرح‌های واحد تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی است که از سوی این مرکز نیز روانه بازار نشر شده است. تارنمای ناشر در معرفی این کتاب به نکات ذیل اشارت برده است: «عظمت رویدادی، چون انقلاب اسلامی ایران روشن‌ترین دلیل برای ضرورت ضبط و نشر خاطرات اشخاصی است که از نزدیک شاهد وقایع آن بوده یا در آن نقش داشته‌اند. بیان این خاطرات آنگاه که به شخصیت‌های مذهبی و سیاسی مؤثر در آن مربوط می‌شود، از سویی مخاطب را با زوایای گوناگون و حوادث تلخ، شیرین و عبرت‌آموز حیات راوی آشنا کرده، پرده از رموز شکست و پیروزی آنان کنار می‌زند، از سوی دیگر موجبات شناخت بیشتر انقلاب اسلامی و ابعاد مغفول آن را فراهم می‌آورد. مشغله‌های امروز شخصیت‌های مؤثر در انقلاب اسلامی، گاه ثبت این خاطرات را با مشکلاتی مواجه می‌سازد که این امر حتی در مواقعی به باقی ماندن انبوهی از خاطرات ناب و مفید در سینه آنان منجر شده است، اما خوشبختانه بسیاری از این افراد با عنایت به ضرورت این مقوله در بیان خاطرات و حتی نوشتن آن اهتمام داشته‌اند. آیت‌الله ابراهیم امینی از جمله افرادی است که به‌رغم پذیرش مسئولیت‌های مختلف در حفاظت از دستاورد‌های انقلاب اسلامی و نیز تلاش‌های مستمر علمی از ثبت خاطرات خویش در تاریخ غفلت نورزیده و آن‌ها را به رشته تحریر درآورده است. خاطرات ایشان از دوران کودکی و جوانی و تحصیل در قم و اصفهان، در کنار نکات خواندنی از احوال شخصی نگاشته‌ای موجز و مفید در معرفی اوضاع فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایران در مقطع مورد بحث می‌باشد. آیت‌الله امینی در دوران جوانی با امام‌خمینی (ره) آشنا و شیفته‌مراتب معنوی، سجایای اخلاقی و ویژگی‌های تدریس وی شد. حضور فعال راوی در عرصه‌های نهضت اسلامی، موجب غنای این بخش از خودنوشت و بازگویی ابعاد ظریفی از آن شده است. همین امر در مقطع پس از انقلاب اسلامی نیز نمود یافته و مأموریت‌ها و مناصب گوناگون، آیت‌الله امینی را از نزدیک ناظر جریانات و وقایع حساس و گاه مبهم در این مقطع قرار داده است. همچنین فعالیت‌های تبلیغی ایشان و به ویژه سفر‌های تبلیغی به کشور‌های مختلف جهان، خاطراتی تلخ و شیرین و متفاوت را برای نویسنده به همراه داشته که بخشی از کتاب را به خود اختصاص داده است....»
آیت‌الله ابراهیم امینی در بخشی از خاطرات خویش در باب حساسیت‌های امام‌خمینی درباره آیت‌الله منتظری آورده است: «امام در آغاز میپنداشت که موضعگیریهای نامطلوب آقای منتظری از القائات و تلقینات برخی اعضای دفتر و معاشران ایشان سرچشمه می‌گیرد و با تعویض آن‌ها کار‌ها اصلاح خواهد شد. بدین جهت به اصلاح و پاکسازی اعضای بیت همت گماشت. گاهی به‌طور کلی به اصلاح اعضای دفتر و پاسداران محافظ توصیه می‌کرد و گاهی در این رابطه به تعویض بعضی افراد خاص توصیه میفرمود. از جمله روزی خدمت امام بودم که سخن از آقای منتظری به میان آمد. من عرض کردم شما آقای منتظری را خوب میشناسید و از سوابق مبارزاتی او اطلاع دارید، در دوران مبارزات و بعد از پیروزی انقلاب دشمنانی داشته و دارد که تخریب و تضعیف چهره او را به نفع خود میدانند و در این رابطه شایعه‌پراکنی و فتنه‌انگیزی می‌کنند و این به نفع نظام نخواهد بود. امام در جواب فرمود: میدانم، اگر آقای منتظری اعضای دفترش را اصلاح کند و رفتار و گفتارش را تغییر دهد، من همه این‌ها را جبران خواهم کرد....»
