جوان آنلاین: تتلو مقابل جایگاه قانون ایستاد؛ سرافکنده و شرمسار، با تنی خالکوبی شده. خالکوبی شده‌ترین متهم مقابل قاضی ایستاد. همان که عصیان می‌کرد، مقابل قانون ایستاد، سرافکنده و شرمسار، ایستاد و گفت پشیمان است.
اقتدار آن است که گردنکشان مقابل قانون سرافکنده دیده شوند. اقتدار آن است که سرافکندگی‌شان را همه به چشم ببینند. ببینند که قانون همیشه محترم شمرده می‌شود و زمانی قانون برای همگان محترم شمرده می‌شود که چشم‌های فرشته عدالت حقیقتاً روی همه متخلفان باز بماند. به روی همه گردنکشان، به روی همه مفسدان، به روی آقا‌زاده‌هایی که بیت‌المال را بیت‌الحال می‌دانند، به روی سلاطین، سلاطین قبر و قیر، سکه و طلا، خودرو و نان، نان و افیون. به روی آن‌ها که در سایه قانون علیه قانون رجز می‌خوانند و هرچه دورتر می‌شوند فریاد رجزخوانی‌شان بلندتر می‌شود، از دوبی، استانبول، لندن یا لاوس‌وگاس و کانادا یا از کاباره و کنسرت، اما قانون‌شکنان را گریزی نیست جز تسلیم شدن به قانون، مثل تتلو که خواند و خواند و خواننده شد. البته خواننده‌ای زیرزمینی که قافیه و ردیف شعرهایش را با هجو و فحش، توهین و ترحم، ترحم و زشتی هماهنگ کرد. نور را سیاهی دید، نور را تاریکی دید، تاریکی را فریاد زد، پرده‌های عفت را پاره کرد، پارگی عفت را فریاد زد و جایی که قانون عفت را گرامی می‌دارد، فحش را، زشتی را و پلیدی را زشت می‌شمارد. با این حال تتلو زشتی‌ها را فریاد زد، تنش را خالکوبی کرد، صدایش را و فریادش را خالکوبی کرد تا دیده شود، تا زشتی‌ها را عیان کند، اما کرنش کرد، آن هم با تنی خالکوبی کرنش کرد. او مقابل قانون ایستاد، خالکوبی شده‌ترین متهم مقابل قانون به احترام ایستاد، مقابل میکروفن ایستاد، ولی آن را به دست نگرفت، پشت آن فریاد نزد، دادگاه و قانون برایش کنسرت نبود، قانون هرچه هست همان پنجه عدالت است که گردنشکی و گمراه شدن دختربچه‌های نوجوان را تاب نمی‌آورد. نمی‌خواهد از حلقوم یک خواننده با تنی خالکوبی و با صدایی خالکوبی دختربچه‌ای معصوم به دنیایی تاریک پرتاب شود، به دنیایی که در آن پرده‌های شرم و حیا دریده شده، احترام به دیگران رنگ باخته و عصیان طغیان کرده است. حالا همه تتلو را می‌بینند، همان که میکروفن به دست می‌گرفت و بی‌شرمی را فریاد می‌زد. همان که آهنگ بی‌عفتی را کوک می‌کرد، کسی که دختربچه‌های نوجوان را به سمت سیاهی می‌برد. همه تتلو را می‌بینند که با تنی خالکوبی شده، ایستاده مقابل قانون، مقابل دادگاه و مقابل قاضی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب و می‌شنود که متهم است، متهم به تشویق نسل جوان به فساد و فحشا. متهم است به تبلیغ علیه قانون و علیه نظام، به دایر کردن سایت‌های شرط‌بندی و قمار.
تتلو از زبان معاون دادستان می‌شنود، متهم است به انتشار محتوای مستهجن، آهنگ مستهجن، تشویق نوجوانان و جوانان به بی‌حیایی، به بی‌عفتی و به مصرف افیون. معاون دادستان، اتهام‌ها را یک به یک می‌خواند و تتلو گوش می‌دهد، اما فریاد نمی‌زند، میکروفن به دست نمی‌گیرد، فریاد نمی‌کشد، ایستاده پشت جایگاه، مقابل قانون و گوش می‌دهد به آنچه خوانده می‌شود علیه او. او که کنسرت برگزار می‌کرد و بی‌عفتی و بی‌حیایی را فریاد می‌زد، حالا ایستاده مقابل قانون و زمانی که اتهام‌ها خوانده شد به قاضی می‌گوید قبول دارد رفتارهایش خلاف ادب و خلاف شأن انسان بوده، می‌گوید مبلغ قمارباز‌ها و مبلغ صاحبان سایت‌های قمار بود. او می‌گوید در آشوب‌های دو سال قبل به تحریک زنی بازیگر، بازیگر آشوب‌ها در فضای مجازی شده بود. تتلو ایستاده مقابل قانون و مقابل قاضی، او می‌گوید پشیمان است به خاطر اشتباه‌هایی که کرده است. تتلو ایستاده مقابل قانون، همان که روح نوجوانان را به سمت خود می‌کشید، به سمت آشوب، به سمت صدا‌ها و فریاد‌های خالکوبی شده، به سمت عصیان‌های خالکوبی شده، حالا، اما پشیمان است.
