دولت ها اين روزها اهميت زيادي براي فضاي مجازي به عنوان «رسانه جديد» قائل هستند. دليل اصلي آن نيز اين است كه از ميزان تاثيرگذاري قابل توجه اي برخوردار است. در عرصه ارتباطات امروز، اين فضا حتي در برخي موارد حساس همچون انتخابات، بخشي از نقش احزاب و گروه هاي فشار را ايفا مي كنند. به اين دليل كه اينترنت، فضاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي از اين استعداد برخوردار هستند كه در قبال دولت يا هر نهاد ديگر تبديل به گروه فشار شوند يا از آن حمايت كنند.
طبيعي است كه در چنين شرايطي دولت روحاني نيز بخواهد از اين موقعيت بهره هاي لازم را ببرد. اين در حالي است كه با گذشت تنها چند ماه، بخش قابل توجه اي از حاميان دولت از «اميد اوليه» به انتقادهاي تند رسيده اند و اگر اين شرايط ادامه پيدا كند پاي حاميان اوليه و منتقدان امروز از انتقاد فراتر رفته و به مرز مخالفت مي رسد كه البته هيچ دولتي علاقه ندارد با چنين روندي مواجه شود.
اگر چه بيش از اين در فضاي مجازي نشانه هايي از انتقاد به دولت روحاني به وجود آمده بود اما «پيامك نورزي» رئيس جمهور ضربه اصلي را زد و شبكه هاي اجتماعي را به «شورش» در آورد. در اين پيامك آمده است: "نوروز سرشار از شادی و امید را برایتان آروزمندم. حسن روحانی رییسجمهور." در حالي كه وي ابتداي سال نو از طريق صدا و سيما همين كار را انجام داده بود. در عمده شبكه هاي اجتماعي آمده است كه نياز نبود آقاي رئيس جمهور از بيت المال چنين بهره برداري بكند.
نمونه
سياسي اين اعتراض را نيز مي توان در واكنش اكبر اعلمي به عنوان يك اصلاح طلب حامي
دولت اعتدال جستجو كرد كه اين اقدام دولت را «پوپوليستي و مردم فريبانه» خوانده
است.
پس از اين پيامك كاربران فضاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي كه تا پيش از اين كمتر زبان به انتقاد مي گشودند، اعتراضات تند خود را علني كرده اند. اين انتقادات حتي فضاي پيامكي را در برگرفته و تبديل به جك هاي معروف ايراني شده است.
بحث «انصراف از يارانه ها» از جمله موارد ديگري است كه به شدت با انتقاد حاميان و وفاداران پيشين دولت روحاني مواجه شده است. دردناك تر از همه كم كاري «ديپلماسي خنده» دولت اعتدال در خصوص آزادي مرزبانان ايراني است كه ديركرد آن به شهادت يكي از آنها منجر شد.
اين روزها فضاي مجازي بويژه درميان كاربراني كه بيشتر پا در حوزه سياست و اجتماع مي گذارند پر شده از اين اعتراضات و انتقادات عليه دولت روحاني كه در صورت تداوم شرايط را براي دولت در ادامه كار سخت مي كند. زيرا نشان مي دهد كه اقدامات دولت به گونه اي است كه كم كم در حال از دست دادن حاميان خود و به قولي ريزش در نيروها و وفاداران است. با اين وجود طبيعي است كه اصلاح طلبان براي اقدامات سياسي آينده، بخصوص انتخابات مجلس بخواهند كم كم از دولت اعتدال فاصله بگيرند.