فوتبال ايران به يک بزنگاه تاريخي ديگر رسيده و مصاف با اسپانيا قهرمان جهان آن هم جام جهاني ميتواند آدرنالين خون علاقهمندان به ورزش فوتبال را به بالاترين حد ممکن برساند. پيروزي مقابل مراکش هم مزيد بر علت شده تا در بازي امشب مقابل ماتادورها، انتظارات ميليونها ايراني از کرش و شاگردانش بالا برود به طوري که در 72 ساعتي که از بازي اول ميگذرد، رؤياپردازيهايمان براي بازي دوم را بيشتر كرده تا جايي که امروز خيليها انتظار دارند که تيم ملي فوتبال کشورمان بتواند اسپانيا را هم شکست دهد و در روسيه همان تيمي باشد که خيليها وقتي نامش را ميشنوند، ياد شگفتي بيفتند. اين رؤياپردازيها کار را به جايي رسانده که تصور ميشود در صورتي که تيم ملي کشورمان مقابل اسپانيا نتواند کاري از پيش ببرد، فضاي يأس و نااميدي فوتبال را دربر ميگيرد و از اين شکست به عنوان يک نقطه تاريک در فوتبال ياد ميشود!
اين در حالي است که بايد با انتظاراتي واقعبينانه مقابل اسپانيا صفآرايي کرد. بالا بردن توقعات از کرش و تيمش آن هم در رويارويي با حريف صاحبنامي چون اسپانيا که يک دوجين ستاره جهاني حتي روي نيمکتش نشانده به طور قطع نميتواند واقعبينانه باشد. چنين رؤياپردازيهايي تنها فشار روي مليپوشان را افزايش ميدهد و سبب ميشود تا آنها زير بار فشار رواني حاصل از انتظار هواداران نتوانند حتي آن تيم جنگنده بازي با مراکش باشند. بديهي است که نگاه و انتظار منطقي از تيم ملي کشورمان در بازي امشب، مهمترين مسئلهاي است که بايد به آن توجه کرد. نبايد آنقدر رؤياپرداز باشیم که قبل از شروع بازي کار تيم اسپانيا را تمام شده بدانيم و سه امتياز بازي را به حساب خودمان واريز كنيم و براي رقبايمان در مرحله دوم خط و نشان بکشيم.
بازي با اسپانيا برخلاف جوي که اين روزها به راه افتاده، يکي از سختترين بازیهای تاريخ فوتبال کشورمان است. اين را هم کرش سرد و گرم چشيده به خوبي ميداند و مليپوشان هم قطعاً توجيه شدهاند که با فراموشي بازي مقابل مراکش، در مصاف با اسپانيا تلاشي دوچندان داشته باشند. پيروزي مقابل مراکش هرچند روحيه تيم ملي و انگيزه براي کسب يک نتيجه تاريخي ديگر در برابر اسپانيا را به بالاترين حد ممكن رسانده، اما اين مسئله نبايد باعث شود فاصلهاي را که فوتبال اسپانيا با ايران دارد فراموش کنيم، فاصلهاي که شايد سالهاي زيادي طول بکشد تا کشورمان به آن برسد. به همين خاطر توقع برد مقابل اسپانيا، نه تنها کمکي به مليپوشان نميکند، بلکه همانطور که اشاره شد آنها را بيشتر از هميشه زير فشار قرار ميدهد.
با توجه به اين شرايط ارائه يک نمايش خوب و تحسينبرانگيز تنها انتظاري است که بايد از مليپوشان داشت تا آنها بدون استرس و فشار همانطور که کرش وعده داده براي پيروزي بجنگند و از فوتبالشان لذت ببرند. با اين حال منکر تواناييهاي شاگردان کرش نيستيم، تيمي که در بازي اول مقابل مراکش، قهرمان آفريقا را شکست داد، در جام جهاني قطعاً حرفهاي زيادي براي گفتن دارد و ميتواند نماينده شايستهاي براي آسيا باشد. البته به شرط اینکه انتظارات بالا به اردوي تيم ملي پمپاژ شود، انتظاراتي که اگر با غرور و خودبزرگبيني ترکيب شود، ميتواند دردسري بزرگ مقابل اسپانيا برايمان رقم بزند.