در ابتدا سبک دیجیتال پینتینگ یا همان نقاشی دیجیتال را برای ما معرفی و تفاوت آن را با دیگر سبک های هنر نقاشی شرح می دهید؟
سوال مهمی مطرح کردید، نقاشی به این سبک به یک دستگاه مخصوص به نام قلم نوری نیاز دارد. صفحه نمایشگر این دستگاه از حساسیت بالایی برخوردار است و به این واسطه هر میزان از فشار و هر جهت و زاویه‌ای که به وسیله قلم بر روی صفحه نمایشگر اعمال گردد را به خوبی درک و محاسبه می‌کند. دقیقا همان کاری را انجام می‌دهد که از ابزارهای نقاشی مانند مداد طراحی، مداد رنگی، قلم مو، پاستل و نظیر آنها نیازداریم. دراین روش نقاش به جای اینکه با مداد طراحی و قلم مو بر روی کاغذ و بوم نقاشی را ترسیم کند، طرح خود را در فضای نرم افزارهای که مخصوص نقاشی است اجرا می‌کند و در نهایت فایل طراحی خود را بر روی یک حامل فیزیکی نظیر کاغذ و پارچه چاپ می‌کند.
اما باید به این نکات بسیار مهم اشاره کنم، این دستگاه فقط رابطه ی دست و قلم و یک صفحه برای نقاشی است و هیچ معجزه‌ای انجام نمی دهد و طبیعتا ابزاری برای تبدیل عکس به نقاشی نیست پس هنرمندی که با این روش نقاشی می‌کند باید تمرین مکرر داشته باشد تا به میزان تلاش و کسب تجربه‌اش در رشته نقاشی بتواند در سبک هنر دیجیتال پینتینگ هم پیشرفت کند.
این هنر چقدر دردنیا مطرح و جا افتاده است؟
بسیار فراگیر و محبوب است و دستگاه و نرم افزار های مربوط به آن دائما در حال ارتقا هستند. از آنجا که نقاشی یک هنر پرهزینه است و نیازمند محیط بزرگ کارگاهی است پس نقاشی دیجیتال این مزایا را برای هنرمند به وجود می‌آورد تا آرشیو تصاویر را در محیط حافظه کامپیوتر محدود سازد، در برخی هزینه ها مانند تهیه رنگ، مقوا، بوم و قلم مو صرفه جویی کند و برای انتقال آثارش سریع ترین و آسان‌ترین روش را پیش رو داشته باشد.
چرا در میان سوژه های مختلف، طراحی از فوتبالیست ها را انتخاب کردید؟
اول اینکه به دنبال سوژه های سخت برای اجرا بودم مانند اجرای عضلات بدن وقتی در حالت های مختلف، غیرمعمول و پرچالش قرار دارد. دوم آنکه فوتبال مملو از رنگ است، مثل رنگ‌آمیزی طرح لباس‌ها، پرچم‌ها، توپ‌ها، چروک لباس‌ها. طراحی و رنگ آمیزی انواع مدل مو، چهره‌هایی که به موجب قرار گرفتن دریک چالش دفرمه شده‌اند و اجرای محیط ورزشگاهی. این کار با تمام سختی‌هایی که دارد برای من لذت‌بخش و البته فرصتی برای نمایش دادن مهارت‌های من در این هنر است. سوم آنکه تا پیش از سال ۲۰۰۰ که صنعت عکاسی دیجیتال به شکل امروز نبود بسیاری از تصاویر ثبت شده مربوط به پیش از آن دوران از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و بسیاری از تاریخ‌سازان باشگاه‌ها و تیم‌های ملی عکس‌های قابل نمایشی از دوران بازی خود ندارند و من توانسته‌ام با کمک نقاشی تصاویری را از این ستارگان خلق کنم که نمونه آن در هیچ جای دیگری وجود ندارد.
میزان استقبال از آثارتان در داخل و خارج از کشور چگونه بوده است؟
بسیار زیاد، فوتبالیست های بزرگ و باشگاه های پرافتخاری مشتریان و علاقه‌مند به آثارم بوده‌اند. لبخند و احساسی که حین مواجه شدن با نقاشی خودشان دارند همیشه برایم نقطه عطفی در آن پروژه محسوب می‌شود.
با نهاد یا سازمان هایی در این زمینه همکاری داشته اید؟
بله، همکاری با فدراسیون فوتبال ایران، چندین باشگاه و مجموعه های فرهنگی و ورزشی متعدد. یکی از بهترین تجربه های کاری در این زمینه همکاری با محمد حسین میثاقی در برنامه ورزشی «رکورد» و برنامه «فوتبال برتر» است. همچنین با چندین وب‌سایت و اپلیکیشن تخصصی فوتبالی و ورزشی نیز همکاری داشته‌ام.
از همکاری خود با فدراسیون فوتبال به مواردی اشاره می‌کنید؟
زمانی که جان اینفانتینو، مارکو فان‌باستن و شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا به ایران آمدند، عضوی از تیم استقبال کننده بودم و با طرح ایده و اجرای آن محیط، میزبانی مناسبی را برای مراسم فراهم کردم. برگزاری نمایشگاه اختصاصی در محل برگزاری فوتبال تیم‌های پایه، برگزاری نمایشگاه در تالار وحدت به مناسب بدرقه تیم ملی به جام جهانی و آشنایی با دوستان گرانقدر از جامعه ورزش و رسانه برای من اتفاق ارزشمندی است که رقم خورد.
نظرتان در مورد جایگاه گرافیک و هنر در فوتبال چیست؟
سوال مهمی است، کافیست شما به وب‌سایت فدراسیون های فوتبال کشورها و باشگاه ها، محیط‌های ورزشگاهی و رختکن تیم‌ها نگاه بیاندازید تا به جایگاه و اهمیت استفاده از گرافیست و هنرمند متخصص در این حوزه پی ببرید. فوتبال، هنر و تجارت با یکدیگر پیوند خورده‌اند.
چیزی که به دلیل نوع مدیریت نادرست، فقدان افراد متخصص در جایگاه های مهم و خلا دپارتمان‌های فرهنگی و هنری با رویکردی نامتناسب، جای خالی آن را میتوان در فوتبال‌مان مشاهده کرد.
حدودا چند سال است که در رشته هنر فعالیت دارید؟
از پانزده سالگی کاریکاتور می‌کشیدم و برای مجلات ارسال می‌کردم. چاپ آثارم در نشریات هر چند به صورت محدود اما تجربه فوق‌العاده‌ای بود که در آن زمان انگیزه زیادی به من می داد. در دهه دوم عمرم توفیق این را داشتم تا به عنوان کاریکاتوریست مطبوعاتی و دبیر سرویس بخش کاریکاتور، در جریان انتشار مجله سراسری کاریکاتور و طنز حضور داشته باشم. کاریکاتور جلد کتاب های کمک آموزشی گاج، کسب رتبه های برتر از جشنواره های بین المللی و داخلی، تألیف کتاب و برگزاری نمایشگاه های انفرادی از تجربیات من در حوزه هنر کاریکاتور بوده است. از سال ۸۶ علاقه ام به نقاشی به رقيبی برای کاریکاتور تبدیل شد و پس از گذشت یک سال دیگر می‌دانستم کاری که دوست دارم انجام دهم نقاشی از فوتباليست‌ها در حین بازی است و از آن زمان تاکنون این کار را به طور جدی، مستمر و هدفمند انجام داده‌ام.
چرا از دنیای کاریکاتور به سمت نقاشی کشیده شدید؟
این اتفاق امری است که به درونیات من باز می‌گردد؛ دنبال کردن نشانه‌ها و قدم گذاشتن به سوی سرزمین‌های جدید در عالم هنر. می‌دانستم رفتن در این مسیر و استمرار در آن می‌تواند اتفاقات فوق العاده‌ای را برایم به همراه داشته باشد که پیش از من هیچ هنرمندی آن را تجربه نکرده باشد. نوگرا بودن و نداشتن رقبای متعدد در هر ژانر هنری یک اتفاق بسیار بزرگ محسوب می‌شود که بسیاری از هنرمندان به دنبال آن هستند.
در طراحی چهره فوتبالیست ها چه معیار های را مدنظر قرار می دهید؟
چهره هایی که نقاشی می‌کنم از نظر تکنیک اجرا و سبک به سه دسته تقسیم می‌شوند و این تقسیم بندی بر اساس نوع استفاده و نحوه ارائه شکل می‌گیرد. دسته اول آثاری که متناسب برای محصولات سرگرمی، بازی های فوتبالی، شبکه های اجتماعی و وب سایتی ورزشی باشگاه ها و فدراسیون‌ها هستند. انتخاب رنگ، شیوه طراحی، ایجاد نور و کنترل سایه ها حین رنگ آمیزی طوری اجرا می‌شوند تا تصاویری جذاب و مناسب این محیط‌ها باشند. دسته دوم نقاشی چهره مناسب برای اهدا کردن، استفاده در موزه ها و گالری های فدراسیون ها و باشگاه ها. دسته سوم آثاری که برای چاپ در کتاب‌های دایره المعارف و مجلات طراحی می‌شوند که در آن شیوه طراحی و اشاره به جزئیات و نحوه رنگ آمیزی بسیار چشمگیر است.
شما الگوی خاصی در انتخاب یک فوتبالسیت برای نقاشی از او دارید؟
فوتبالیست‌هایی که استایل بازی کردن منحصر به فردی دارند و در هنگام بازی ویژگی‌های فیزیکی که از آن برخوردارند، آنها را بدل به عامل برتری در تقابل با حریفان می‌کند. مانند استپ‌های زیدان و تیری هانری، دریبل‌های منحصر به فرد ژاوی، رونالدینیو، رونالدوی برزیلی، گارینشا و کرایف؛ قطع توپ‌های بی‌مانند شوان اشنایدر، کاناوارو، متز هوملز، پاس‌های اوزیل و دی بروینه، شیوه دویدن کانتونا و روماریو و جهش‌های مارادونا. پرش‌های کریستیانو رونالدو، حرکات نمایشی اووه زلر و ابراهیموویچ و تغییر مسیرهای ناگهانی مسی. اگر به ویژگی‌های بدنی این افراد دقت کنیم، متوجه هوش بدنی و تفاوت بکارگیری آن در موقعیت های مختلف خواهیم شد. معیار دیگری که برای انتخاب عکس‌ها دارم باز آفرینی لحظات مهم از ستارگان فوتبال و رویداد‌های تاریخی فوتبال که تصاویر با کیفیت و یا در دسترس از انها موجود نیست.
آینده هنری و کاری خود را چطور میبینید؟
در توصیف آن باید ابتدا به این جمله معروف اشاره کنم. سفر مهم تر از مقصد می باشد. اتفاقات برای من به طور پیوسته در حال رخ دادن است. مطرح کردن ایده های جدید ومعرفی محصولات جذاب به فدراسیون ها، باشگاه های سرار دنیا برایم زمینه ساز همکاری های درخشانی بوده است. تولید محصولات متنوع برای شرکت خودم و گسترس محصولات آن در اولویت نخست قرار دارد. همانگونه که پیشتر اشاره کردم هنر، فوتبال و تجارت را در کنار هم می‌بینم بنابراین میتوان حدس زد چشم انداز من نسبت آینده کاری‌ام چطور است.
