جوان آنلاین: احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در مطلبی با عنوان برکات مسجد در کلامی از امام حسن مجتبی (ع) در کانال خود در ایتا نوشت:
امام حسن مجتبی علیه السلام درباره آثار و برکات اعتقادی، معرفتی، اجتماعی و اخلاقی ارتباط مستمر با مسجد می‌فرماید:
منْ أَدَامَ الِاخْتِلَافَ إِلَی الْمَسْجِدِ أَصَابَ إِحْدَی ثَمَانٍ؛ کسی که ارتباطی پیوسته با مسجد داشته باشد [دست کم]یکی از این هشت چیز را نصیب خواهد برد:
آیَةً مُحْکَمَةً؛ نشانه‌ای محکم؛
وَ أَخاً مُسْتَفَاداً؛ برادری قابل استفاده؛
وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً؛ دانشی تازه؛
وَ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً؛ رحمتی مورد انتظار؛
وَ کَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَی الْهُدَی؛ سخنی که او را به راه هدایت راهنمایی کند؛
أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًی؛ یا سخنی که او را از هلاکت باز دارد؛
وَ تَرْکَ الذُّنُوبِ حَیَاءً؛ ترک گناهان از روی شرم؛
أَوْ خَشْیَةً؛ یا ترک گناهان از روی ترس مقدس.
نکته اول: درباره اینکه منظور از «آیَةً مُحْکَمَةً» چیست، تفاسیر مختلفی قابل طرح است، اما می‌توان آنگونه که میرداماد و ملاصدرا گفته‌اند، منظور از آن را معرفت نظری به باور‌های بنیادین مثل خداشناسی و جهان‌شناسی و پیامبرشناسی و امثال آن دانست. (میرداماد در تعلیقه بر اصول کافی، ج۲، ص۶۶-۶۷) و یا آنگونه که امام خمینی (ره) گفته‌اند، منظور از آن را «علوم عقلیه»، «عقاید حقه» و «معارف الهیه» دانست. (شرح چهل حدیث، ص۳۸۵-۳۹۶)
نکته دوم: امام مجتبی علیه السلام در این حدیث به صورت ضمنی کارکرد‌ها و کارویژه‌های مورد انتظار از مسجد را هم بیان کرده‌اند.
