هیئت اعزامی شورای سوریه دموکراتیک، شاخه سیاسی نیرو‌های سوریه دموکراتیک (قسد)، متشکل از رهبران سیاسی و نظامی کرد سوریه روز پنج شنبه گذشته برای مذاکره با دولت سوریه وارد دمشق شد. ریاض درار، رئیس هیئت اعزامی، قبل از رفتن به دمشق در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه گفته بود که برای دستیابی به راه‌حلی در مورد شمال سوریه تلاش می‌کند و بدون پیش‌شرط آماده مذاکره با دولت است و امیدوار است مذاکراتی کاملاً مثبت داشته باشد. این امید او بعد از مذاکرات به ثمر نشست که از رسیدن به درک مشترک با دولت سوریه گفت و اینکه کمیته‌های مشترک با دولت برای دستیابی به توافق نهایی تشکیل می‌شود. این امیدواری در بیانیه هیئت اعزامی منعکس شده که در آن بر «گفت‌وگو‌هایی فراگیرتر برای حل همه مشکلات موجود و حل بحران سوریه در همه زمینه‌ها» تأکید شده و به نظر می‌رسد که دمشق هم از این درخواست با آغوش باز استقبال کرده و هر دو طرف توانسته‌اند نخستین گام‌ها را برای حل اختلافات و همکاری در جهت حل بحران کشور به خوبی بردارند.
برداشتن این گام‌ها به معنای عدم نیاز به جنگ و خونریزی برای حل وضعیت شرق فرات است، چنان که «ریاض درار» می‌گوید که بین ما و ارتش هیچ خونی وجود ندارد و علاوه بر این، او قول همکاری با ارتش در هر جنگی علیه تروریسم را هم داد و حتی گفته می‌شود در جریان این مذاکرات، هیئت اعزامی «قسد» موافقت خود را برای ورود ارتش سوریه به دو شهر راهبردی حسکه و رقه و کنترل این مناطق به دست دولت سوریه اعلام کرده‌اند. شکی نیست که این میزان از توافق بین قسد و دولت سوریه یک‌شبه و با سفر دو روزه هیئت قسد به دست نیامده و باید مذاکرات قبلی به خصوص به تشویق و با پادرمیانی روس‌ها در کار باشد، چنان که روزنامه الحیات چاپ لندن به نقل از یک منبع روس این موضوع را تأیید کرده بود. از طرف دیگر، نباید تردید کردها نسبت به حمایت امریکا از آن‌ها و نیت اصلی واشنگتن از این حمایت را فراموش کرد که در جریان عملیات ترکیه در شمال سوریه مشهور به شاخه زیتون و حمله این کشور به شهر عفرین، کرد‌های سوریه به خوبی دریافتند که حمایت امریکا تنها به نیت ابزاری بوده و واشنگتن به راحتی حاضر است منافع کردها را در لحظات خطیر نادیده بگیرد. عمر اوسی، نماینده کرد در پارلمان سوریه، در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه با تأیید این تردید می‌گوید که «اتحادیه دموکراتیک کردها، یگان‌های مدافع خلق کرد و شورای سوریه دموکراتیک متوجه شد که امریکایی‌ها آن‌ها را تنها خواهند گذاشت.»
پیروزی‌های متوالی ارتش سوریه در جنوب را باید به این عوامل اضافه کرد که حالا ارتش با این پیروزی‌ها بر خط تماس با رژیم صهیونیستی در بلندی‌های جولان مسلط شده و به مرز با اردن رسیده است. شاید قسد تا پیش از این و به دلیل درگیری ارتش در آن مناطق می‌توانست با آسودگی خاطر در شرق فرات جولان بدهد، اما با شرایط جدید تنها مقابل دو گزینه جنگ یا مذاکره قرار گرفته؛ نکته‌ای که درار در دمشق به آن اعتراف کرده است. بنابراین، دو عامل بدعهدی امریکایی‌ها و شرایط جدید از پیروزی‌های ارتش سوری قسد را به این نتیجه رسانده که به جای تکیه بر وعده‌های امریکایی، مسیر مذاکره و مصالحه با دولت را در پیش بگیرد تا از این طریق دست کم به برخی از خواسته‌های خود مثل حق شهروندی یا کسب برخی اختیارات در مناطق تحت کنترل برسد. در مقابل، دولت با بازگشت به شهر‌هایی مثل رقه و حسکه و احیای نهاد‌های خود بدون درگیری و جنگ، دامنه تسلطش را به آن سوی شرق فرات توسعه می‌دهد تا هم بتواند یکپارچگی کشور را حفظ کند و هم اینکه از بلندپروازی‌های ترکیه در شمال سوریه جلوگیری کند. در این میان، توافق دو طرف برای همکاری در جنگ با گروه‌های تروریستی اهمیت خاصی دارد و این پیام را به گروه‌های مستقر در استان ادلب می‌رساند که تنها در جنگ با ارتش سوریه نخواهند بود بلکه نیرو‌های قسد هم در کنار ارتش با آن‌ها خواهند جنگید. به این ترتیب، دولت سوریه با گشودن آغوش خود به روی هیئت اعزامی کردها زمینه یک آشتی بزرگ را فراهم کرده تا فرآیند نابودی کامل گروه‌های تروریستی و بازگشت آرامش به کشور با این آشتی شروع شود.
