روزنامه سازندگی با نقاشی چهره رامبد جوان در صفحه اول و تیتر «پوپولیسم در تلویزیون» به موضوع رقابت بین دو نفر از شرکت‌کنندگان در مسابقه تلویزیونی خنداننده‌شو پرداخته و با توجه به اینکه نتیجه این رقابت با رأی مردم انتخاب می‌شود، سازندگی یکی از مراحل این انتخاب را احساسی دانسته و در تیتر دوم خود زده که «همیشه حق با اکثریت نیست!»
نتیجه‌گیری سازندگی و پوپولیستی نامیدن این روند جالب توجه است. اصلاح‌طلبان همواره منشأ هر حقی را رأی مردم دانسته‌اند و هر وقت کسی تأکید کرد که رأی مردم صرفاً نشان‌دهنده مقبولیت و محبوبیت است و نه حقانیت، این را برنتافته‌اند و او را متهم به دیکتاتورمآبی و بی‌اعتنایی به نظر و رأی مردم معرفی کرده‌اند. حال برای یک برنامه تلویزیونی اذعان می‌کنند که رأی مردم همیشه بر حق نیست. اگر یک نفر از علما (خصوصاً آیت‌الله مصباح) چنین حرفی زده بود، الان همه اصلاح‌طلبان بسیج شده بودند تا ثابت کنند چقدر برخی علما بی‌اعتنا به نظر مردم هستند! در حالی که در واقع امر هم رأی مردم الزاماً منطبق بر حق نیست، اما مدل دیگری از حکومت یا مدل دیگری برای رسیدگی به وفاق اجتماعی هم نمی‌توان مدنظر داشت. اصلاح‌طلبان البته در سال ۸۸ به شکل خیلی پررنگ و پرسروصدا نشان دادند که رأی اکثریت را فقط زمانی می‌پذیرند که نتیجه رجوع به آن، انتخاب خودشان باشد و اگر رقیب در انتخابات پیروز شود، آن را نمی‌پذیرند.
