سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: برنامه «سلام صبح بخیر» با وجود اینکه تنها چند هفته است آغاز به کار کرده با رویکرد خاصش پربیننده شده است. سیدحسین حسینی مجری این برنامه که پیش از این در رادیو فعال بود، در گفتوگو با «جوان» به موضوع تولید این برنامه پرداخته است.
برنامه «سلام صبح بخیر»، مدت زیادی نیست که روی آنتن رفته، اما زود سر و صدا به راه انداخته، چطور شد از رادیو به این برنامه آمدید؟
فکر میکنم اوایل اردیبهشت ماه بود که از دفتر آقای فروغی مدیر شبکه ۳ با من تماس گرفتند و گفتند قرار است برنامهای اجتماعی در شبکه تولید شود و از من خواستند تا اجرای بخش سیاسی و اجتماعی آن را برعهده بگیرم. من هم از این پیشنهاد به خاطر اینکه از طرف آقای فروغی بود و همچنین علاقه خودم به اجرای برنامههای اجتماعی، خوشحال شدم.
آخرین باری که اجرای شما در رادیو خبرساز شد مربوط به پرداختن به زندگی لاکچری آقازادهها بود، در این مدت چه کار میکردید؟
از ۱۱ آذرماه پارسال، بنا به تشخیص مدیران معاونت سیاسی از آنتن زنده رادیو دور شدم، اما همان موقع از سوی معاونت صدا به برنامه «پارک شهر» رادیو تهران برای اجرای برنامه زنده دعوت شدم و در آن برنامه هم گفت و گو و خواندن تیترهای روزنامهها را داشتم.
در برنامه تلویزیونی هم تقریباً همان صراحت را در نقد دارید، این نقد صریح خواسته شبکه بود یا به طبع و نظر خودتان برمیگردد؟
طبعاً برنامهها به دلیل اهمیت اخبار برای مردم و اینکه مخاطبان دوست دارند در جریان اخبار باشند، به سهم خود به اخبار میپردازند، اما چگونه پرداختن آن تا حد زیادی به روحیه مجری، کارشناس مجری یا مصاحبه کننده باز میگردد، ولی این گونه نیست که در برنامه صرفاً بخواهیم برای «وایرال» شدن ویدئوهای برنامه دست به نقد موضوعی بزنیم یا آن را پررنگ کنیم. من، تهیهکننده برنامه و حسین کلهر همیشه در صحبتهایمان این شعار را داریم که اگر تمام بحثهای ما در نهایت منجر به روشن شدن یک چراغ در یک کوچه شود، ما به نتیجه رسیدهایم.
برنامه شما جایگزین «حالا خورشید» شد که یکی از برندهای تلویزیون به شمار میرفت. به نظر میرسد تفاوت اصلی میان این دو برنامه، در نقد جدیتر شما به موضوعات و دور شدن از موضوعات زرد است!
به عقیده من صرف تیکه انداختن در یک برنامه تا یک جایی جواب میدهد، از جایی به بعد باید بگویم خب نتیجه چی شد؟ همین دیروز در برنامه میزبان سردار رحیمی فرمانده انتظامی تهران بودیم. در صحبتهایمان با سردار درباره موضوعاتی مانند حجاب و دوردور کردن ماشینها هم چالش کردیم، اما چیزی که در نهایت حداقل برای خودم راضیکننده بود، مطرح شدن موضوع توقیف موتور پیک موتوریها و افرادی که از طریق موتور خرج زن و بچهشان را میدهند، بود. آنها باید دو هفته از کار و زندگی بیفتند، بروند خلافی و جریمه را بدهند و در نهایت موتوری که دو هفته زیر آفتاب مانده را پس بگیرند. از سردار پرسیدم چه تسهیلاتی برای آنها در نظر میگیرید؟ که پاسخ داد مدت توقیف از دو هفته به دو روز کاهش پیدا میکند و به همکارانش میگوید که این موضوع را پیگیری کنند. هدف ما از حرف و بحث با مسئولان باید همین باشد که منجر به کنش یا تصمیمگیری تاثیرگذاری بر مشکلات مردم شود. این موضوع مقدمتر بر دیده شدن ویدئوها در فضای مجازی است.
ارتباط با مخاطب و نقد موضوعات اجتماعی و سیاسی در اجرای رادیو راحتتر است یا تلویزیون؟
تجربه شخصی من میگوید که رادیو از نظر نوع مخاطب و دایره در برگیرندگی از تلویزیون عقبتر است، اما صبحها خیلی از شهروندان و بخش فعال جامعه در خودروها به سمت محل کارشان در حرکت هستند. آنها تقریباً از شب قبل تا صبح از اخبار دور شده و صبح بخشی از آنها از طریق شبکههای اجتماعی اخبار را پیگیری میکنند و بخش دیگری هنوز علاقه دارند با اسکی رفتن روی موج FM رادیو خبرها را دنبال کنند. برای همین میشود گفت: در صبحها میزان مخاطب رادیو و تلویزیون تقریباً شانه به شانه است، ولی از ظهر به بعد قدرت مطلق در دست تلویزیون است.
از میان رادیو و تلویزیون کدام یک را برای اجرا و حرف زدن با مردم میپسندید؟
راستش برای من فرقی نمیکند که در کدام رسانه باشم، ولی از قدیم گفتهاند که ملاحظههای تلویزیون بیشتر است، اما خودم وقتی میبینم موضوعی برای مردم مهم است آن را در شبکههای اجتماعی هم که شده دنبال میکنم و سعی میکنم جانب صواب را برای مردم نگه دارم.
شخصیت جدی شما با اجرای طنز حسین کلهر در روند تولید شکل گرفت یا طراحی شده بود؟
این کنتراست از اول طراحی شده بود و به آن فکر کرده بودیم. قرار بود من آدم جدی باشم و به خبرها بپردازم، اگرچه بعضی وقتها هم سعی میکنم طنز بگویم، اما حسین خیلی سریعالانتقال و خوشفکر است و باعث میشود تعادل برنامه حفظ شود. طنز در برنامه باعث میشود مخاطب اول صبح مجبور نباشد یک آدم خشک را تحمل کند که «سخت خبر» میخواند.
پشت صحنه دست گذاشتن روی سوژههایی مانند «راننده اسنپ» که داغ داغ بود، چه اتفاقاتی میافتد؟
این را میتوانم ادعا کنم که تیم برنامهساز ما، یک ساعت بعد از پایان برنامه دوباره شروع به کار میکند. ما در فضای مجازی یک گروه داریم که هر خبری که فکر میکنیم مهم است را فارغ از اینکه اصلاً بتوان آن را پخش کرد در آن گروه میریزیم. بعد سردبیر برنامه متناسب با نگاه شبکه و برنامه شروع به انتخاب خبرها میکند و از حدود ساعت ۲ بعد از ظهر تیم نویسنده برنامه روی سوژهها کار میکند. من در ۲۲ سالی که در سازمان کار میکنم این شانس را داشتهام که با گروههایی کار کنم که نگاه متفاوتی به سوژههای خبری داشتهاند. در برنامه سریعترین واکنش را به موضوعات مهم داریم و حتی بخشی که من اجرا میکنم نامش «واکنش سریع» است.
گفته شده برنامه در تیرماه به پایان میرسد، با توجه به استقبال بینندگان تلویزیون احتمال تداوم «سلام صبح بخیر» وجود دارد؟
من غیر مستقیم در راهروهای شبکه شنیدهام که قرار است برنامه تا شهریور ماه روی آنتن باشد، اما از همان ابتدا هم گفته بودند که آمادگی این را داشته باشید که برنامه از صبح به عصر منتقل شود و به جای «سلام صبح بخیر» به «سلام عصر بخیر» تبدیل شود.